Οι Limbonic Art είναι από τα συγκροτήματα που στο παρελθόν με είχαν εντυπωσιάσει αρκετά. Όλο αυτό το majestic, astral black metal (τουλάχιστον έτσι το ονομάζω εγώ) που παίζανε ήταν κάτι διαφορετικό σε σχέση με την πληθώρα των γκρουπ πριν κάποια χρόνια. Και μιλάω λέγοντας πριν κάποια χρόνια μιας και οι Limbonic Art υπάρχουν από το σωτήριο έτος 1996 με το “Moon In The Scorpio”. Πάντα άρτιοι σε αυτό που κάνανε, ακόμα και στο εξώφυλλο του δίσκου, που αντιπροσωπεύει απόλυτα το στυλ που παίζανε και παίζουν.
Τώρα όσο αφορά το παρόν δημιούργημα δυστυχώς… κουράστηκα. Blastbeats χωρίς τέλος, πλαισιωμένο από διαστημικά πλήκτρα και ανά περιόδους κάποιες απαγγελίες. Δεν είναι άσχημο αλλά το έχουμε ακούσει πλέον πολύ. Δεν υπάρχει κάποια σύνθεση που θα σε προτρέψει να επαναλάβεις το μίνι αστρικό ταξίδι που παρουσιάζουν. Σίγουρα δεν είναι άσχημο άλμπουμ και η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν έχουν βγάλει άσχημη δουλειά, αλλά στην συγκεκριμένη φάση έχουμε μια επανάληψη, καλοπαιγμένη αλλά δεν παύει να είναι κάτι ιδιαίτερο.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσουμε όμως και είναι πολύ σημαντικό είναι ότι οι Limbonic Art πλέον πλαισιώνονται μόνο από τον Daemon. Άρα μιλάμε βασικά για μπάντα ενός ατόμου, όπως και είναι η πρώτη κυκλοφορία του Daemon μετά από 7 χρόνια, από το πολύ καλό ‘’Phantasmagoria’’. Για μένα προσθέτει πολλά αυτό στο συνολικό αποτέλεσμα, η επιμονή και η αγάπη για αυτό που κάνει.
7/10
Δημητρης Εμμανουηλ
[email protected]
