Τον Bob Catley τον πρωτογνώρισα ακούγοντάς τον στα άλμπουμ των Avantasia και πάντα μου άρεσε η χροιά της φωνής του. Αυτό με ανάγκασε να ασχοληθώ με τη μπάντα που τον ανέδειξε όλα αυτά τα χρόνια, τους Magnum. Με εμπορικά άλμπουμ όπως τα “Chase the Dragon” του 1982, το κορυφαίο “A Storytellers Night” του 1985, τα “Virgilante” (σε παραγωγή του Roger Taylor των Queen) και “Wings of Heaven” κατέκτησε τα βρετανικά charts καθώς ποτέ δεν έπεσε κάτω από το Top-20. Η μπάντα έκανε ένα μικρό διάλειμμα το 1995 καθώς ο Catley μαζί με τον συνοδοιπόρο του όλα αυτά τα χρόνια, Tony Clarkin, αποφάσισαν να σχηματίσουν τους Hard Rain κινούμενοι στο ίδιο ύφος και κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ πριν από την επανένωση των Magnum το 2001. Η προηγούμενη δεκαετία ήταν από τις πιο δημιουργικές για τη μπάντα καθώς κυκλοφόρησε 4 άλμπουμ, στη πλειοψηφία τους τουλάχιστον αξιοπρεπή. Έτσι φτάσαμε στην κυκλοφορία του 16ου άλμπουμ τους και διάδοχο του περσινού πολύ καλού “The Visitation”. Το “On the 13th Day” είναι αυτό που περιμένουμε από τη μπάντα μετά από τόσα χρόνια που βρίσκονται στο κουρμπέτι. Συνεχίζουν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα από πολλούς άλλους, τους βγαίνει εντελώς αβίαστα και αυτό φαίνεται σε όλο το άλμπουμ. Πλημμυρισμένο με υπέροχες και ενίοτε ταξιδιάρικες μελωδίες τις οποίες συνοδεύει η φωνάρα του Catley, το άλμπουμ κυλάει ομαλά δίχως να κουράζει με κορυφαίες στιγμές κατ’ εμέ τα “Broken Promises”, το εναρκτήριο “All the Dreamers”, το πανέμορφο “Putting things in Place” και το “Didn’t Like you Anyway”. Φανταστείτε ένα άλμπουμ εμπλουτισμένο με Foreigner, Queen και μια μικρή δόση Journey αλλά και κάποιες μικροεκπλήξεις όπως το heavy riff του “See how they Fall”, το οποίο ξεχωρίζει. Κατά τη ταπεινή μου άποψη οι Magnum με αυτό το άλμπουμ κρατάνε τον πήχη αρκετά ψηλά και οι οπαδοί τους δεν θα τους γυρίσουν τη πλάτη ούτε αυτή τη φορά μιας και το “On the 13th Day” είναι αντάξιο του ονόματος και της ιστορίας της μπάντας. Οι fans το έχουν κάνει ήδη, οι υπόλοιποι επενδύστε άφοβα…
7/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
