Η πρώτη παρουσίαση της χρονιάς για τον συντάκτη έμελλε να είναι από μια αγαπημένη του μπάντα. Προσωπικά αυτό το έλαβα σαν έναν καλό οιωνό για μάλλον ένα δυσοίωνο 2022. Η επιστροφή των Magnum με νέα δουλειά είναι πάντα κάτι το ευχάριστο και ευπρόσδεκτο για εμένα. Το σχήμα έχει άρρητα συνδέσει το όνομα του με την λέξη ποιότητα όλες αυτές τις δεκαετίες και φυσικά με το “The Monster Roars” δεν χαλάει την συνταγή.
Όπως και για πολύ κόσμο, έτσι και για τους Magnum το 2021 ήταν ένα διόλου εύκολο έτος. Με ένα άλμπουμ στα χέρια τους από το 2020, το “The Serpent Rings”, δεν το έβαλαν κάτω. Δούλεψαν πάνω σε νέο υλικό ενώ παράλληλα κυκλοφόρησαν και την συλλογή “Dance Of The Black Tattoo”.
Δώδεκα συνθέσεις περιλαμβάνει το “The Monster Roars” με μέση διάρκεια τα πέντε λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα συναντήσει σε αυτό ο ακροατής κάποια μεγάλη έκπληξη ναι μεν, από την άλλη όμως η ροή του άλμπουμ είναι εξαιρετική. Εδώ που τα λέμε δεν περίμενα κάτι το λιγότερο. Θα μπορούσα να χωρίσω το υλικό του άλμπουμ σε δύο κατηγορίες.
Τα μισά περίπου κομμάτια είναι αμιγώς hard rock. Έτσι λοιπόν συνθέσεις όπως τα “Remember”, “The Present Not The Past” και “The Day After The Night Before” rock-άρουν με μεγάλη αξιοπρέπεια. Από την άλλη, υπάρχουν συνθέσεις όπως το εναρκτήριο και αμιγώς πιο σκληρό ομώνυμο, που το θεωρώ και από τα καλύτερα του άλμπουμ ή το πιο αργό “Walk The Silent Hours” που δείχνουν το αστείρευτο ταλέντο του σχήματος.
Για την φωνή του Bob Catley, τι να πω τώρα εγώ; Λιώνω στο άκουσμά της. Το “The Monster Roars” είναι ένα ακόμα άλμπουμ παράσημο στην στολή των Magnum. Τόσα χρόνια πέρασαν και είναι ένα από τα λίγα σχήματα που δεν μας πίκραναν ποτέ. Αυτό από μόνο του λέει πολλά.
8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
