Ανοίγοντας του φάκελο που μου είχε αποσταλεί πραγματικά εντυπωσιάστηκα με την πληρότητα σε πληροφορίες του γκρουπ. Από βιογραφικό μέχρι και video clip. Εύγε!
Τώρα, όσον αφορά το υλικό, δυστυχώς είναι άλλος ένας δίσκος (και καλά) progressive metal με γυναικεία φωνητικά. Καλά κομμάτια, καλές συνθέσεις αλλά όχι με κάτι ιδιαίτερο ώστε να βγαίνει από το σωρό των γκρουπ που έχουν γυναίκα frontman.
H φωνή της Steffany Johnston είναι πάρα πολύ καλή και συμπληρώνεται με λίγες εναλλαγές αντρικών φωνητικών (όπως έχουμε συνηθίσει άλλωστε) ενώ φυσικά υπάρχουν τα γνωστά power σολαρίσματα και η προσπάθεια να δώσουν κάποια λυρικότητα. Δεν με άγγιξε και μου θύμισε τις ατελείωτες λίστες στο YouTube που βλέπεις διαφορετικά γκρουπ με γυναικεία φωνητικά αλλά όλα να ακούγονται το ίδιο.
Τώρα όσο αφορά το γκρουπ το ενδιαφέρον είναι ότι στις τάξεις του γκρουπ παίζει ο Eric Halpern (Distant Thunder, ex-Destiny’s End, ex-Helstar, ex-Leatherwolf) και ο Jon Allen (Futures End, Sadus, ex-Dragonlord, ex-Testament) στα τύμπανα. Να είμαι ειλικρινής περίμενα κάτι καλύτερο μιας και όλο το γκρουπ έχει προϊστορία σε πολλά σχήματα και το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι απογοητευτικά συνηθισμένο. Σαν σχήμα υπάρχουν από το 2014 και σκέφτομαι ότι μήπως δεν ήταν και η προτεραιότητα τους οι Masqued αφού πλέον το να βγει ένας δίσκος δεν και δύσκολο.
Ευελπιστώ στην επόμενη δουλεία να έχουμε να πούμε διαφορετικά πράγματα.
6/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
