Συνεντεύξεις

Message Ιn Α Cloud

Το Cult of Amps ερχέται με το τρίτο κατα σειρά mini – φεστιβάλ μέσα στο 2019 και αυτή τη  φορά θα απολαύσουμε μερικές από τις πιο ανερχόμενες μπάντες της ελληνικής σκηνής. Έτσι μας δώθηκε η ευκαρία να μιλήσουμε με τον Νίκο Λουκόπουλο, τον άνθρωπο πίσω από τους Message in a Cloud, να μάθουμε τα νέα τους και την άποψη τους για το επερχόμενο event.

Καλησπέρα Νίκο. Με το Cult of Amps No.III να πλησιάζει και τη μπάντα σου να βρίσκεται ανάμεσα στις τέσσερις συνολικά της βραδιάς, βρήκαμε την ευκαιρία να μάθουμε λίγα παραπάνω πράγματα για τους Message in a Cloud. Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή. Ποιο ήταν το κίνητρο για τη δημιουργία της μπάντας και πως προέκυψε το όνομα; 

Καλησπέρα! Οι MIAC ήταν αρχικά ένα προσωπικό project το οποίο τροφοδοτούσα με ιδέες που δεν ταίριαζαν με τις μπάντες στις οποίες έπαιζα εκείνη τη χρονική περίοδο, δηλαδή γύρω στο 2013. Κίνητρο για να δημιουργηθεί η μπάντα θαρρώ πως υπήρξε το feedback που πήρα από διάφορα άτομα που άκουσαν το υλικό και θεώρησαν πως αξίζει να ακουστεί τόσο live όσο και με μια αξιοπρεπή και φυσική παραγωγή. Το όνομα προέκυψε σε μια φάση που είχα κολλήσει να ακούω ένα συγκεκριμένο κομμάτι των The Gathering, το Kevins Telescope. To κομμάτι έχει τον στίχο «his head’s up in a cloud”, τον οποίο στην αρχή είχα παρανοήσει ως «His message in a cloud”!

Με βάση την εμπειρία σου από τα συγκροτήματα που έχεις συμμετάσχει κατά καιρούς πιστεύεις ότι τελικά λειτουργεί πιο εύκολα να αναλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό της σύνθεσης ένα άτομο; 

Για εμένα ξεκάθαρα ναι! Αυτό όμως δε σημαίνει πως πρέπει να λειτουργεί σε όλα τα σχήματα το ίδιο. Έχοντας δοκιμάσει διάφορες τακτικές σύνθεσης σε συγκροτήματα, από συνεχές jamming μέχρι συρραφή ιδεών από όλα τα μέλη, το να διαμορφώνω μόνος μου το σκελετό του κομματιού και να το δίνω στους υπόλοιπους κατά 90% έτοιμο ήταν αυτό που έκανε το υλικό να αναπτυχθεί και να τελειοποιηθεί με τους πιο ιδανικούς ρυθμούς. Έχω βρεθεί πολλές φορές σε σχήμα που να θέλει να συνθέσει και να μη μπορεί γιατί ο τρόπος σύνθεσης δεν ταίριαζε σε όλους. Εγώ ο ίδιος έχω αποχωρήσει από συγκρότημα γιατί το συνεχές jamming δε μπορούσε να με κινητοποιήσει ώστε να βγάλω την καλύτερη δυνατή ιδέα κάθε φορά. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Κάθε μπάντα μπορεί να  βρει έναν τρόπο που της αρέσει να δουλεύει και να τον ακολουθήσει. Όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα όρεξης και έμπνευσης.

 Ο πρώτος σας δίσκος “Anassa” απέσπασε πολύ καλές κριτικές και σας έβαλε για τα καλά στο παιχνίδι. Τα συναισθήματα που σου δημιουργεί το άκουσμα του είναι άλλοτε μελαγχολικά και άλλοτε σου δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας. Συνδέονται όλα αυτά με πραγματικές εμπειρίες που βίωνες την περίοδο που γράφτηκε;

 Και ναι και όχι. Κάποια κομμάτια είναι όντως βιωματικά, κάποια άλλα όμως καμία σχέση. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που θα πουν πως εμπνεύστηκαν από την τάδε κατάσταση απαραίτητα προκειμένου να δημιουργήσουν. Ως επί το πλείστον χρειάζομαι ψυχική ισορροπία για να μπω σε μια τέτοια διαδικασία. Τα πιο στενάχωρα κομμάτια του άλμπουμ είναι και τα βιωματικά, υπό την έννοια ότι γράφτηκαν δύσκολα προσπαθώντας να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα της εκάστοτε στιγμής. Έπειτα όμως συνειδητοποίησα πως αφήνοντας τον εαυτό μου ελεύθερο να εμπνευστεί απλά από τα ακούσματά του, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει ψυχολογικό υπόβαθρο, ήταν και το κλειδί στο να έρθουν κι άλλες ιδέες πολύ πιο φυσικά.

Το αποτέλεσμα του “Anassa” σίγουρα δείχνει μια παραπάνω γνώση από έναν απλό μουσικό που γνωρίζει για παράδειγμα να παίζει πολύ καλά κιθάρα. Πες μας λίγα λόγια για την ιστορία του Νίκου ως μουσικός.

 Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι ιδιαίτερα καταρτισμένος μουσικός με την κλασική έννοια, δηλαδή θεωρητικά, αρμονία, σύνθεση. Πέραν της βασικής μουσικής θεωρίας, την οποία όσες φορές έμαθα ισάριθμες την ξέχασα, δεν έχω άλλες γνώσεις. Ξεκίνησα να παίζω κιθάρα στα 14 και άλλαξα διάφορους δασκάλους μέχρι να καταλήξω σε κάποιον που να με βελτιώσει πραγματικά. Με θεωρία ασχολήθηκα μετά το σχολείο να φανταστείς. Ως τότε οι κακές μου επιλογές σε δασκάλους με έκαναν έναν επαρκή μεν τεχνικά, ανεπαρκή δε σε αντίληψη κιθαρίστα. Αυτό το βελτίωσα όσο μπορούσα μόνος μου αρχίζοντας να πειραματίζομαι και με άλλα όργανα όπως το μπάσο, τα πλήκτρα και τα τύμπανα. Είχα τέτοιο πάθος για τη μουσική που, εκτός του ότι προσπαθούσα να μάθω αυτά τα όργανα μόνος μου, συνέθετα συνεχώς. Από το γυμνάσιο έγραφα τα πρώτα μου κομμάτια με μια κλασική κιθάρα. Συνέχισα μέχρι σήμερα προσπαθώντας να αναπτύσσω συνεχώς την αντίληψή μου για τα μουσικά σύνολα και την ενορχήστρωση αλλά και να διευρύνω συνεχώς τα ακούσματά μου.

Ποιες ήταν οι μουσικές και  ίσως κάποια περιστατικά που σου έβαλαν το μικρόβιο του να ασχοληθείς με τον σκληρό ήχο;

 Όπως και πολλοί άλλοι, η πρώτη μου επαφή με τη σκληρή μουσική ήταν μπάντες όπως οι Nirvana και οι Metallica, των οποίων οπαδός είμαι μέχρι και σήμερα. Στις εποχές του λυκείου ασχολήθηκα πολύ με το progressive. Dream Theater και Opeth με έκαναν να δω με άλλο μάτι το τι μπορεί να κάνει κάποιος σε ένα ροκ σύνολο και αποτέλεσαν την πύλη για όλα τα μετέπειτα ακούσματά μου. Ανακάλυψα το death metal με τους Death, το post metal με τους ISIS, το μελωδικό doom με τους Anathema, το heavy grunge με τους Alice In Chains και τον πειραματισμό με τους Ved Buens Ende. Ποτέ δεν περιόρισα φυσικά τον εαυτό μου σε ένα συγκεκριμένο παρακλάδι, όχι μόνο του σκληρού ήχου, αλλά και της μουσικής γενικότερα

Πίσω στους Message in a Cloud. Πόσο δύσκολο είναι να συντηρείς μια μπάντα με όλες τις οικονομικές δυσκολίες που βιώνει η χώρα μας;

 Εξαρτάται από τον πήχη που έχεις θέσει. Αν θέλεις οπωσδήποτε να κάνεις κάτι που θα ακουστεί με κάθε κόστος, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν από την άποψη του ότι έχεις να πληρώσεις management, tours κ.α. Ο οικονομικός κλοιός στενεύει απίστευτα. Από την άλλη μεριά, μπορεί απλά να θέλεις να παίξεις τη μουσική σου χωρίς να σε απασχολεί ιδιαίτερα αν κάποια μέρα θα φτάσεις να γεμίζεις αρένες. Και στις δυο περιπτώσεις η δυσκολία που διακρίνω εγώ είναι ο χρόνος. Πολλοί από εμάς δουλεύουν μέχρι και 2-3 δουλειές καμιά φορά για να τα φέρουν πέρα. Αυτό, εκτός του ότι σου στραγγίζει τη δυναμική, πολλές φορές κάνει τα συγκροτήματα να κινούνται σαν αργοκίνητα καράβια για να μπορέσουν να βρουν ώρες για πρόβες, ημερομηνίες για live και να αναπτύξουν υλικό προς ηχογράφηση. Το δύσκολο συνεπώς δεν είναι η οικονομική δυσχέρεια αυτή καθεαυτή αλλά ο τρόπος με τον οποίο σε αναγκάζει να διαχειριστείς το χρόνο σου. Καλώς ή κακώς, η συχνότητα και η διάρκεια μετρούν πολύ στο πόσο θα πετύχει τελικά μια μπάντα.

 

 

Υπάρχουν ευκαιρίες στο εξωτερικό απ’ όσο γνωρίζεις ή και εκεί επικρατεί ένα χάος μιας και τα συγκροτήματα είναι πλέον άπειρα και ο ανταγωνισμός πολύ μεγάλος;

 Αυτό που ανέφερες με την ποσότητα των συγκροτημάτων και τον ανταγωνισμό ισχύει, πιστεύω, παντού. Η διαφορά που ίσως υπάρχει με το εξωτερικό είναι το κοινό. Κακά τα ψέματα, όσο κι αν έχει μπει περισσότερος κόσμος στο σκληρό ήχο τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό των ακροατών αυτού στη χώρα μας εξακολουθεί να είναι πολύ μικρό σε σχέση με την πλειοψηφία. Η αλήθεια είναι πως δε μπορώ να μιλήσω εκ του ασφαλούς γι αυτό το θέμα, απλά έχω την εντύπωση πως ίσως στο εξωτερικό να είναι πιο εύκολο να κάνεις την αρχή. Λόγω των πολύ περισσότερων ανθρώπων που ακούνε αυτή τη μουσική, το να δημιουργηθεί ένας βασικός πυρήνας οπαδών είναι πιο εύκολο. Από κει και πέρα δε νομίζω πως έχει διαφορά ο τρόπος με τον οποίο μπορείς να αναδειχθείς. Είναι ένας συνδυασμός ταλέντου, διάρκειας, επιχειρηματικότητας και καλών διασυνδέσεων.

Το Cult of Amps αλλά και κάνα δυο διοργανώτριές εταιρίες ακόμα, έχουν προωθήσει συγκροτήματα που ξεφεύγουν από τα εμπορικά μονοπάτια του metal και το ελληνικό κοινό όχι μόνο ανταποκρίνεται αλλά νοιώθω ότι έχει συσπειρωθεί αρκετά και στηρίζει μπάντες που έχουν κάτι διαφορετικό να πουν. Πως βλέπεις αυτή την εξέλιξη;

Μόνο θετικά μπορώ να τη δω! Ξεκινώντας να παίξω τη μουσική που παίζουμε στους MIAC οι προσδοκίες μου δεν ήταν ιδιαίτερα υψηλές για να πω την αλήθεια. Διαψεύστηκα όμως και πίστεψέ με είναι από τις πιο ωραίες ανταμοιβές να βλέπεις σε live που συμμετέχεις άτομα με τη μπλούζα της μπάντα σου τα οποία σου είναι άγνωστα και όχι η παρέα σου που έχει έρθει να σε στηρίξει! Πιστεύω πως ο κόσμος βαρέθηκε πια  να βλέπει ελληνικές μπάντες να παίζουν τα ίδια και τα ίδια. Έξω η μουσική προχωράει, εξελίσσεται. Δε μπορούμε να μένουμε κολλημένοι στα 80s και τα 90s. Δεν έχω καμία διάθεση να μειώσω τις μπάντες που ακολουθούν αυτά  τα μονοπάτια, κάθε άλλο. Είναι όμως όμορφο να βλέπεις κόσμο να αγκαλιάζει πιο μαζικά ήχους όπως το shoegaze που μέχρι πριν 5 χρόνια δεν ήξερε καν τι σημαίνουν!

Ειδικότερα το Cult of Amps θεωρώ πως κάνει εξαιρετική δουλειά μιας και σε ένα μικρό φεστιβάλ ο ακροατής έχει την ευκαιρία να ακούσει ελληνικές μπάντες και να δει πόσο πολύ εξελίσσεται καθημερινά η μουσική σκηνή μας. Πως προέκυψε η  πρόταση να συμμετέχετε και εσείς φέτος, ποια η γνώμη σου για τα άλλα τρία συγκροτήματα που θα παίξουν μαζί σας;

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα λεγόμενά σου. Η πρόταση σε εμάς ήρθε μετά έκπληξης με ένα απλό mail! Δεν είχαμε μιλήσει ποτέ ξανά στο παρελθόν με τη διοργάνωση! Όσον αφορά τις άλλες μπάντες, οι  Tuber είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες σε αυτό τον ήχο στην Ελλάδα και καταευχαριστήθηκα ιδίως το 2ο άλμπουμ τους Out of the Blue. Oι Church of the Sea είναι ένα σχετικά νέο act με ένα πολύ ενδιαφέρον ΕΡ που φεύγει αρκετά από τα στεγανά του ατμοσφαιρικού ήχου όπως τα έχουμε συνηθίσει εδώ. Όσον αφορά τον Ghone, είναι θα έλεγα από αισθητικής άποψης ιδανικό ξεκίνημα για ένα τέτοιου τύπου live! 

Νίκο σε ευχαριστώ πάρα  πολύ για την συνέντευξη. Κλείσε λέγοντας μας τι να περιμένουμε από εσάς την  Παρασκευή και δώσε μας και μια γεύση από τα μελλοντικά σου σχέδια.

Εμείς ευχαριστούμε Νίκο! Την Παρασκευή θα ακούσετε υλικό και από το Anassa αλλά και από το νέο άλμπουμ που ετοιμάζουμε! Το δικό μας μέλλον σίγουρα περιέχει πολλές μουσικές εκπλήξεις. Περισσότερα στο stage του Gagarin!

 Νίκος Δρακόπουλος 

https://messageinacloud.bandcamp.com/

https://www.facebook.com/messageinacloudgr/

http://www.ikarosrecords.gr/uncategorized/message-in-a-cloud-anassa/

Band Members
Νίκος Λουκόπουλος – Κιθάρα
Άγγελος Μαλισόβας – Κιθάρα
Γιώργος Βασάλος – Μπάσο
Νόρα Κουτσούρη – Πλήκτρα
Θανάσης Πολίτης – Τύμπανα

Discography
Anassa, 2018

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X