Δεν θεωρώ τον εαυτό μου οπαδό του βουκολικού metal. Θα μου πείτε Blind Guardian και θα πω «ναι μεν, αλλά» μιας και όντως οι κύριοι αυτοί μου έχουν χαρίσει αγαπημένα albums αλλά οι φολκλορικές τους αναφορές ήταν πάντα επιμεταλλωμένες (μέχρι το σημείο που τους άκουγα δηλαδή). Ίσως το γεγονός πως είμαι οπτικός τύπος δεν μου έκατσε ποτέ καλά σε σχέση με το όλο look του ιδιώματος. Λίγη σχέση έχουν όλα αυτά με την μουσική βέβαια όμως πάντα ακούω μία τέτοια δουλειά με μισή καρδιά. Το γεγονός του ότι η εταιρία τους περιγράφει σαν ancient folk metal δεν βοήθησε…
Οι Minotaurus λοιπόν έχουν μια μακριά ιστορία. Με έτος ίδρυσης το 1994 και με πέντε ακόμα albums στην πλάτη τους, δεν τους λες και χθεσινούς. Σαν συγκρότημα έχουν δει αρκετές αλλαγές στις τάξεις τους και αυτό όσο να ναι έχει επηρεάσει ως έναν, μικρό, βαθμό την πορεία του ήχου τους. η σύνθεση είναι σχετικά σταθερή από το 2016 και μετά. Τώρα επιστρέφουν με το “Victims Of The Underworld” για το οποίο θα πω δυο κουβέντες παρακάτω.
Στα θετικά του album, εντόπισα μια καλή ισορροπία ανάμεσα στις μεταλλικές στιγμές του και στις φολκλορικές. Οι ρυθμοί είναι κατά κύριο λόγο μέσης ταχύτητας και λίγα ξεσπάσματα υπάρχουν κάτι που προσωπικά δεν με ενοχλεί μιας και υπάρχει αρκετή ποικιλία. Μου άρεσε η σκοτεινή ατμόσφαιρα που γενικά απορρέει από τις συνθέσεις, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα χαρούμενο album εδώ! Πολύ ωραία και γήινη η φωνή της Clarissa Hodeck χωρίς υπερβολές.
Στα κατά του album, λυπάμαι αλλά η φωνή του Oliver Klump δεν μου έκατσε καθόλου καλά. Είναι σαν να ακούω έναν UDO στα χαμηλά του και αυτό δεν ταιριάζει με το όλο feeling της μουσικής. Σαν να μην έφτανε αυτό, η φωνή είναι πολύ ψηλά στην τελική μίξη με αποτέλεσμα συχνά πυκνά όταν μπαίνει να σου δίνει την αίσθηση ότι όλα τα άλλα όργανα τραβάνε χειρόφρενο.
Μου άρεσε το ομότιτλο εναρκτήριο και τα “Thor, I’m Asking You” και “Raven’s Fate” αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω ότι στο σύνολο με έκανε να αλλάξω γνώμη για το παρακλάδι αυτό. Όπως και να έχει οι Minotaurus είναι ένα σχήμα με ιστορία στην πλάτη τους και η νέα τους δουλειά προφανώς και θα εκτιμηθεί περισσότερο από τους οπαδούς του χώρου παρά από εμένα.
6,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
