Progressive metal. Ένα είδος που έχει δοξαστεί και έχει προσφέρει πάρα πολλά πράγματα στη μουσική από τεράστια συγκροτήματα του χώρου. Ένα είδος όμως που έχει υποφέρει (και συνεχίζει να υποφέρει) από αμέτρητους άλλους οι οποίοι αποφάσισαν να πηδήξουν στο βαγόνι της…μοντερνοποίησής του με τραγικά αποτελέσματα.
Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πού κατατάσσω τους Exist, σύμφωνα με τον πρόλογο. Το αμερικάνικο κουϊντέτο κυκλοφορεί το τρίτο του full-length album (έχει και ένα EP) και μπορώ να πω ότι με κούρασε αφάνταστα. Αναγκάστηκα να κάνω κάτι στο οποίο καταφεύγω σπάνια, δηλαδή να πατήσω μια παύση στην ακρόαση ώστε να ηρεμήσει το κεφάλι μου πριν συνεχίσω. Έγινε αρκετές φορές, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Και όχι μόνο επειδή το “Egoiista” έχει διάρκεια μίας ώρας και εφτά λεπτών (που φάνηκαν να μην πω πόσες). Αλλά επειδή οι Exist απλά πετάνε μέσα στη χύτρα οτιδήποτε τους κατέβει στο κεφάλι, το ανακατεύουν, το αφήνουν να πάρει μια βράση και σερβίρουν ένα πιάτο που θα σε μπερδέψει και θα σου προσφέρει καούρες πριν καν το καταλάβεις.
Prog metal λοιπόν που βασίζεται κατά πολύ στους Leprous, ένα από τα κύρια συγκροτήματα που είναι υπεύθυνα για τη νέα…μόδα στο είδος. Μόνο που οι Leprous είναι παιχταράδες και ξέρουν να γράφουν συνθέσεις. Ετούτοι εδώ, όχι.
Στα τραγούδια τους λοιπόν που κρατάνε τα περισσότερα εφτά και δέκα λεπτά, ακούμε αμέτρητα πράγματα. Ήρεμα και ατμοσφαιρικά σημεία και δίκαση με μπόλικο κοπάνημα. Ακουστικά κιθαριστικά μέρη και djent riffs. Ακραία φωνητικά και καθαρά που είναι όσο πιο hipster και μοντέρνα γίνεται. Ειδικά στα ακραία πρέπει κάποιος να πει στον τραγουδιστή να ηρεμήσει λίγο μην πάθει τίποτα από το ζόρισμα.
Θες jazz περάσματα; Πάρε. Θες χριστουγεννιάτικη (!) ατμόσφαιρα; Πάρε και από αυτή. Θες από τη μία black metal και από την άλλη prog rock των 70s; Εδώ είμαστε να σε εξυπηρετήσουμε. Συνεχείς αλλαγές ρυθμών, εντάσεων, ταχυτήτων, ειδών, φωνητικών, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι απλά ένας αχταρμάς.
Δεν είναι κάποιος αγώνας παιδιά ώστε να αποδείξετε ποιος είναι ο πιο προοδευτικός και ψαγμένος. Μουσική λέγεται. Φτιάξτε κάτι με δομή. Όχι αυτή τη μπερδεμένη σαλάτα που παρουσιάζετε. Θα ακουστεί κλισέ, ειδικά από εμένα, αλλά κάποιες καλές ιδέες έχουν. Άντε να τις βρεις όμως σε αυτό το κουβάρι.
3/10
Γιώργος Τερζάκης
[email protected]
