Δυστυχώς το πολύ ωραίο όνομα της μπάντας, δεν ακολούθησε τον αρχικό ενθουσιασμό μου, όσον αφορά τη μουσική των Mithridatic, του κουιντέτου από τις Γαλλικές Άλπεις. Το παρόν πόνημα αποτελεί ένα live δίσκο, ενώ το προηγούμενο έτος η μπάντα, έβγαλε και πάλι live δίσκο!
Oι Mithridatic έχουν μόνο ένα full length δίσκο στο ενεργητικό τους και πραγματικά απορώ για τη σκοπιμότητα της έκδοσης και δεύτερου live δίσκου. Τόσο πολύ υλικό έχουν να παίξουν live; Έν πάσει περιπτώσει, ας προχωρήσουμε στο μουσικό κομμάτι που εγώ προσωπικά, όχι μόνο δεν βρήκα κάτι άξιο μνείας, αλλά νομίζω ότι η μπάντα “βαράει” όπου βρει.
Ένα ανομοιογενές μείγμα death metal κιθάρας μαζί με άσχετα blastbeats και έναν τραγουδιστή που τη μία η φωνή του ακούγεται σαν εγγαστρίμυθος με λόξυγκα και από την άλλη ουρλιάζει λες και του βάζουν κάποιο καυτό σίδερο στο κώλο. Πραγματικά αυτό το πράγμα που άκουσα συστήνεται μόνο σε όσους έχουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και θέλουν να βγάλουν “τις φωνές” έξω από το κεφάλι τους. Σε νουνεχείς ανθρώπους και ανθρώπους που τους αρέσει η αρμονία, αυτό το πράγμα δεν έχει καμμία χρησιμότητα.
Για να μη παρεξηγηθώ, δεν είναι καν ένας καλός death metal δίσκος. Απλά μαζεύτηκαν κάποιοι άνθρωποι και αποφάσισαν να ξεσπάσουν ξερά πάνω στα μουσικά τους όργανα.
3/10
Πολυδεύκης Ανδριαννός
[email protected]
