Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω πιάσει τον εαυτό μου να νοσταλγεί τις παλιές, καλές εποχές, τότε που έβγαινε “μουσική”, που ήταν πιο αυθεντική, αυθόρμητη και ηχούσε στ’ αυτιά μου σαν να έχει περισσότερο νόημα, συναίσθημα, χωρίς την επεξεργασία, το autotune, το διεξοδικό editing, χωρίς την ύπαρξη του ψυχρού υπολογιστή, που ενώ από τη μια σου λύνει τα χέρια, από την άλλη καταστρέφει, περιορίζει, ως ένα σημείο την δημιουργικότητα του καλλιτέχνη – μουσικού.
Τότε που οι πατέρες του Heavy Metal Jimmy Hendrix, Led Zeppelin, Black Sabbath πάλευαν μ’ ένα πειραγμένο Marshall Plexi και ένα fuzz box για να βγάλουν τον σκληρό ακατέργαστο ήχο τους και έτσι να γεννηθεί το distortion, η παραμόρφωση όπως μεταφράζεται στα Ελληνικά, για να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα που όλοι οπαδοί της Metal και Rock σκηνής αγαπήσαμε και έστω για λίγο θέλαμε να γρατζουνίσουμε μια κιθάρα.
Η μουσική με τα χρόνια είχε τρομερή εξέλιξη, πέρασε σε άλλο επίπεδο, γυαλισμένες, προσεγμένες παραγωγές, αλάνθαστα παιξίματα, κανούριες ιδέες, όχι όμως πάντα για καλό, σε σημείο που μας έκανε να αναπολούμε το παρελθόν και να αναρωτιόμαστε αν ποτέ θα υπάρξει κάποιος που να εκτιμήσει την κληρονομιά που μας αφήσαν, αν θα συνεχίσει αυτόν το δρόμο, να μη μπουν όλα σ’ ένα συρτάρι και μείνουν μια γλυκόπικρη ανάμνηση.
Σίγουρα δεν θα υπάρξουν δεύτεροι Sabbath, Hendrix, Zeppelin.. Υπάρχουν όμως αρκετοί οπαδοί του είδους και μέσα σ’ αυτούς είναι και η τριάδα από την Γερμανία, οι Κavadar. Oι Kavadar κυκλοφορούν το τέταρτο album τους από την Nuclear Blast, όπως και τα προηγούμενα δύο και αποδεικνύουν πως δικαίως βρίσκονται στο roster αυτού του κολοσσού.
Μετά την επιτυχία και τις πολύ καλές κριτικές που απέσπασε το “Berlin”, επιστρέφουν με το “Rough Times”, ακόμη καλύτεροι, ανανεωμένοι, με περισσότερη όρεξη και ιδέες, χωρίς να έχουν χάσει την ταυτότητα τους.
Ο δίσκος περιέχει 10 συνθέσεις, όλες είναι μια και μια! Ειλικρινά δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω κάποιο σαν αγαπημένο και αυτό γιατί το κάθε ένα έχει να σου προσφέρει κάτι ξεχωριστό και σε κερδίζει με τον τρόπο του, ίσως το “Words Of Evil” που είναι πιο κοντά στις προσωπικές προτιμήσεις, του metal δηλαδή.
Σε γενικές γραμμές οι Kavadar δεν αφήνουν τον ακροατή να πάρει ανάσα! Δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος για το ξεκίνημα του δίσκου από τα “Rough Times”, “Into The Wormehole” και “Skeleton Blues”, τρία “In your face” κομμάτια, δυνατά, με το μπάσο (Simon “Dragon” Bouteloup) να γκρεμίζει τα πάντα στο πέρασμα του. Τύμπανα (Cristoph “Tiger” Bartelt) να σπάνε ό,τι βρουν, και οι κιθάρες να δίνουν την χαριστική βολή, πάντα όμως με την ευγενική χροιά της φωνής του Cristoph Lupus Lindemann. Θα έλεγε κανείς πως σ’ αυτήν την παρομοίωση είναι ο δολοφόνος με… την αγγελική φωνή.
Και φυσικά δεν σταματάνε εδώ αφού ακολουθούν κομμάτια όπως “Die Baby Die”, “Vampires”, “Words Of Evil”, “The Lost Child” με κάτι από Black Sabbath, Diamond Head, Blue Oyster Cult κ.α. (ίσως λίγο Beatles), η παράξενη, ελαφρώς ξεκούρδιστη “επίτηδες” μπαλάντα (εκεί είναι η μαγεία όμως) “Υou Found The Best In Me” και το τελευταίο track του δίσκου, “A L ‘Ombre Du Temps”, ένα ορχηστρικό με φολκλορικά στοιχεία και την απαγγελία ενός ποιήματος (υποθέτω)… Όλα αυτά σε συνδυασμό με την παραγωγή που ακούς τον αέρα της ταινίας, σε κάνει να νοιώθεις πως είσαι μέσα στο studio πως παίζουν δίπλα σου, έχουν γεννήσει αυτό το παιδί ονόματι “Rough Times’’ .
Δεν θα τους χαρακτήριζα stoner και δεν θέλω, πιθανόν γιατί αυτός ο όρος έχει πάρει μια παρεξηγημένη μορφή καθώς έγινε μόδα σε χρόνο μηδέν, έπαιζε stoner και ο κάθε πικραμένος είτε γιατί “αυτό πουλάει”, είτε γιατί το θεώρησε κάτι εύκολο τεχνικά καταστρέφοντας αυτό που χρόνια προσπαθούν να χτίσουν μουσικοί, λάτρεις του είδους ανά τον κόσμο (sorry παίδες… αυτή είναι η πικρή αλήθεια). O σωστός όρος που αρμόζει σ’ αυτήν τη μπάντα είναι 70’s psychedelic heavy rock.
Όσοι έχουν ζήσει, έχουν μεγαλώσει και έχουν μάθει ν’ ακούνε μουσική εκείνη και από εκείνη την εποχή, όσοι νεότεροι είναι λάτρεις του είδους, καλό θα είναι να αφιερώσουν αρκετό χρόνο στους Kadavar, όχι μόνο στο “Rough Times”, αλλά σε όλη την δισκογραφία τους και πιστέψτε με, δεν θα βγουν χαμένοι..
9/10
Δημήτρης Γκουτζιαμάνης
[email protected]
