Δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος για το συγκρότημα από το Gothenburg της Σουηδίας και ενώ περιμένεις να ακούσεις κανένα μελωδικό death ή έστω power, οι κύριοι μας τα γυρνάνε και μας παρουσιάζουν ένα καυτό και βαρύ, ογκώδες ατμοσφαιρικό Sludge/Post-Metal με φωνητικά εμπνευσμένα από Neurosis και ολίγον από Mastodon. Τέσσερις συνθέσεις που φτάνουν τα 40 λεπτά με βαριές κιθάρες, αργόσυρτες ως επί το πλείστων με αρκετό και περίσσιο όγκο, στον οποίο έρχεται να προσθέσει και να γεμίσει και το μπάσο με την σειρά του και τύμπανα που συνθέτουν και προσδίδουν μια σταθερότητα στην όλη εικόνα που λέγεται Monachus. Τα φωνητικά με την σειρά τους έρχονται να δώσουν κάτι από Neurosis και Mastodon όπως προανέφερα και δένουν καταπληκτικά με το τελικό αποτέλεσμα. Εκτός από τις πολύ βαριές στιγμές έχουν και τις πιο ήρεμες, οι οποίες όμως χτίζουν το κομμάτι για να χώσει με ένα δυνατό και καταστροφικό riff. Βασικά, κάθε riff, είτε καθαρό ή με distortion/fuzz, είναι αρκετά κολλητικό και πιασάρικο και δένει μαγικά με την μελωδία της φωνής. Όσο για τις δομές πολύ σωστές, οι οποίες σιγά σιγά χτίζονται για να εκτονωθούν βίαια σε ένα αργόσυρτο doom/sludge ρυθμό. Για οπαδούς των Downfall of Gaia, Fall of Efrafa το συστήνω ανεπιφύλακτα.
8.5/10
Τένια Λάρδα
