Χλιαρά τα πράγματα και αυτόν τον μήνα για τις μπάντες του αμερικάνικου ήχου. Οι Nonpoint είναι από τους σχετικά ‘παλιούς’ στον χώρο, καθώς βρίσκονται αισίως στην 6η κυκλοφορία τους. Επίσης οι Nonpoint είναι μια μπάντα που τα τελευταία δυο χρόνια ας πούμε πως δεν είχε την τύχη με το μέρος της, καθώς ο προκάτοχός του Miracle’ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η χειρότερη δουλειά τους και επιπλέον οι αλλαγές στο line-up δεν τους βοήθησαν κι ιδιαίτερα, διότι προσωπικά δεν άκουσα καμιά σοβαρή διαφορά στον ήχο τους. Μετά από κάθε κρίση όμως έρχεται η ανάκαμψη. Αναλυτικότερα, το ‘Miracle’ είναι μια ανάσα προόδου για τους Nonpoint, δεδομένου ότι τα πράγματα είχαν αρχίσει να βαλτώνουν και παρότι το κλίμα παραμένει τροπικό, κάθε εξέλιξη είναι ένα θετικό δείγμα. Η συγκεκριμένη μπάντα στηρίζεται πολύ στα χαρακτηριστικά, πιασάρικα riffs, πράγμα αμφίδρομο. Από τη μια υπάρχουν δυνατές στιγμές όπως το ‘Frontline’ και το ‘Ectricity’ που δεν σε αφήνουν να μην τα σιγοτραγουδίσεις μετά, όμως από την άλλη υπάρχουν και κομμάτια που σου κολλάνε στο μυαλό όλη μέρα και αισθάνεσαι σαν ανεγκέφαλος γι’ αυτό. Στην πραγματικότητα, οι Nonpoint είναι μια μπάντα που είτε τους συμπαθείς είτε όχι. Οι Fans τους περίμεναν τι θα ακούσουν, οι λάτρεις του αμερικάνικου ήχου το ίδιο και παρότι, απ’ όσο τους έψαξα, φαίνεται να έχουν κυκλοφορήσει την καλύτερη έως τώρα δουλειά τους, στα αυτιά μου ακούγονται λίγο ‘Nonpoint’ αλλά αυτά είναι γούστα.
7/10 (Σαν μέσο όρο)
Αγγελική Καπίρη
