Έφτασαν λοιπόν στον εντέκατο δίσκο της ιστορίας τους και μετά από απουσία πέντε ετών, όσοι περίμεναν οι Monster Magnet να κυκλοφορήσουν έναν διεκπεραιωτικό δίσκο θα εκπλαγούν δυσάρεστα, μιας και το “Mindfucker” έχει όλα τα φόντα να βρεθεί ανάμεσα στις καλύτερες κυκλοφορίες του συγκροτήματος! Πάμε όμως να δούμε τι προσφέρει αυτή την φορά ο Wyndorf και η παρέα του.
Κρατώντας την ανάσα μου πάτησα και play και πήρα μεγάλη χαρά μιας και το εναρκτήριο “Rocket Freak” είναι όσο πιο rock ’n’ roll μπορεί να είναι ένα τραγούδι! Βαβουριάρικο, ιδανικό για πάρτι και κατανάλωση αλκοόλ! Το σχήμα βρίσκεται σε μεγάλα κέφια και τα μέλη του ακούγονται σαν μουσικούς που προσπαθούν να φτιάξουν όνομα για το σχήμα τους. Τρία κομμάτια παρακάτω συναντά κάποιος το τριπάτο “I’m God”, όπου η ψυχεδέλεια, σήμα κατατεθέν των Monster Magnet κάνει αισθητή την παρουσία της, ενώ στο καπάκι το “Drowning” χτίζει ενέργεια αργά και σταθερά στην εφτάλεπτη διάρκειά του προτού εκραγεί.
Αν το “Ejection” σας φανεί γνώριμο είναι γιατί θα το έχετε ακούσει και από τους Hawkwind και τον Robert Calvert. Καλό, ε; Ο δίσκος μπορεί από εκεί και πέρα να μην έχει εκπλήξεις αλλά σε καμία περίπτωση τα κομμάτια δεν μπορείς να τα πεις fillers. Το “When The Hammer Comes Down” κλείνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον δίσκο με τις Sabbath-ικές αναφορές του. Ο δίσκος αναβλύζει μεράκι από όπου και να τον πιάσεις! Με μια μπόμπα παραγωγή και την φωνή του Wyndorf να ακούγεται μια χαρά (δεύτερη νιότη περνάει ο τύπος, δεν μπορώ να καταλάβω) το “Mindfucker” περιλαμβάνει φοβερά κομμάτια τα οποία πολλά εύχομαι να βρουν τον δρόμο τους στο set list του σχήματος.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
