Οι Γερμανοί Mooncry επιστρέφουν με τον τρίτο τους δίσκο, A Mirror’s Diary, έπειτα από τις πρώτες τους κυκλοφορίες “Legacy Of Hope” (2008) και “Rivers Of Heart” (2010). Η μουσική τους περιγράφεται (απ’ τους ίδιους) ως dark melodic metal, αλλά μπορούμε να το πούμε και symphonic power με στοιχεία από gothic. Ότι ονομασία κι αν δοθεί όμως, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: δυναμικά και γεμάτα riffs, ορχηστρικά πλήκτρα, backing χορωδιακές πινελιές, στιβαρό drumming αλλά και φωνητικά με πολλές εναλλαγές. Χωρίς να θέλω να μπω σε διαδικασία συγκρίσεων, μου θύμισαν ελαφρώς τους παλιότερους Nightwish αλλά με ανδρικά φωνητικά, στα οποία ο Sali Hasan τα πηγαίνει πολύ καλά, έχοντας αρκετά μεγάλο εύρος και ενδιαφέρουσα χροιά. Τα τραγούδια είναι γεμάτα (χωρίς να γίνονται υπερβολές στη χρήση οργάνων/φωνητικών), ατμοσφαιρικά και σκοτεινά, με εναλλαγές στο tempo, καλή δομή και συνοχή μεταξύ τους, ενώ και η παραγωγή είναι υψηλού επιπέδου. Ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα το δεύτερο τραγούδι, “Puppet Crow” (φοβερή εισαγωγή), το οποίο πιστεύω πως θα πρότεινα σε κάποιον να ακούσει, αν ήθελε να μάθει ακριβώς το στυλ μουσικής που παίζουν οι Mooncry. Γενικά ένας δίσκος που διαρκεί περίπου 60 λεπτά (10 τραγούδια), ο οποίος ακούγεται ευχάριστα και δεν κουράζει λόγω των αρκετών εναλλαγών που έχει.
6.5/10
Διονύσης Τσέπας
