Ντεμπούτο για τους Γερμανούς Etecc, οι οποίοι παίζουν αυθεντικό Metal χωρίς να ακολουθούν τις μόδες, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι. Βαριές, ασήκωτες και κοφτές κιθάρες, με ένα rhythm section που σείει θεμέλια και μια φωνή που κοπιάρει πολύ καλά τους μεγάλους. Αν και έχουν δημιουργηθεί το 2009, αποφάσισαν να αφήσουν τα τραγούδια να «ωριμάσουν» στο στούντιο και στις πρόβες για να μπορέσουν να τα παρουσιάσουν στο κοινό καλύτερα. Και καλά έκαναν. Φαίνεται πως έχει πέσει πολύ δουλειά στα κομμάτια και με την άψογη παραγωγή και τον ήχο που συνοδεύονται ανεβαίνουν πολλές σκάλες. Τα κομμάτια όμως από μόνα τους δεν λένε κάτι το καινούριο ή πρωτότυπο. Θα μου πεις τώρα 1 στις 10 κυκλοφορίες πλέον θα κάνει την τρομερή διαφορά αλλά το θέμα με δαύτους είναι άλλο. Αν και τα κομμάτια είναι εξαιρετικά, φαίνεται πως έχουν κοπιάρει άριστα τις επιρροές τους και δεν τις έχουν απλά απορροφήσει. Ειδικά τα φωνητικά φαίνεται σε στιγμές πως είναι ο Hetfield που φωνάζει Jyeah(sic) ή ο Anselmo με τις δυναμικές μελωδικές φωνητικές γραμμές του. Δηλαδή μιλάμε για μεγαθήρια όπως Metallica, Pantera και Lamb Of God που δύσκολα δεν μπορείς να μην τους αντιγράψεις. Μπερδευτήκατε; Ακούστε με. Το Volition είναι ένας δυναμίτης, ένας καταπέλτης που αγγίζει τη μία ώρα, αλλά δεν συνιστάται για αυτούς που ψάχνουν να ακούσουν το πρωτότυπο στην μουσική.
7/10
Tένια Λάρδα
