Οι Deep Machine είναι μια από τις πιο περίεργες περιπτώσεις συγκροτημάτων που έχω συναντήσει όλα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με αυτή τη μουσική. Ο οποιοσδήποτε κάλλιστα θα μπορούσε να τους αποκαλέσει πάλιουρες (σ.σ.: έτος ίδρυσης της μπάντας το μακρινό 1979) παρά το γεγονός του ότι οι εν λόγω κύριοι δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ κάποιο full length. Μια μπάντα που δημιουργήθηκε την περίοδο που το NWOBHM ήταν στα πολύ πάνω του και κυριαρχούσαν μπάντες σαν τους Angel Witch, Diamond Head, Tygers of Pan Tang ενώ οι Iron Maiden και οι Def Leppard έπαιζαν ακόμα σε pubs πριν γίνουν οι super stars που όλοι γνωρίζουμε σήμερα. Το original line up των Deep Machine αποτέλεσαν οι Bob Hooker (σ.σ.: mainman και κιθαρίστας της μπάντας), Kin Lou (σ.σ.: μπάσο), John Edwards (σ.σ.: φωνητικά) και Pete Clemens (σ.σ.: τύμπανα). Έπειτα από τα αλλεπάλληλα πήγαινε-έλα των μελών της μπάντας ο Bob Hooker αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στους Iron Maiden (σ.σ.: τους είχε γνωρίσει από την συνύπαρξη των Deep Machine με τους Maiden στο θρυλικό Ruskin Arms), οι τελευταίοι όμως επέλεξαν τον Tony Parsons ο οποίος αντικαταστάθηκε λίγο καιρό μετά από τον Dennis Stratton. Τον Ιανουάριο του 1981 η μπάντα ηχογράφησε ένα demo τεσσάρων τραγουδιών (σ.σ.: για την ιστορία αυτά ήταν τα “Demon Preacher”, “Asylum”, “Witchild” και “Deep Machine”). Εν συνεχεία υπήρξαν αλλαγές των αλλαγών με τη μπάντα να μην μπορεί να στεριώσει ένα σταθερό line up, γεγονός που θα της στοιχίσει πολύ, αφού όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάφερε να υπογράψει ένα δισκογραφικό συμβόλαιο που θα της εξασφάλιζε τα χρήματα για το πρώτο της album. Έτσι φτάσαμε στο 2012 όπου οι Deep Machine φαίνεται να έχουν κατασταλάξει στην υπόθεση line up με τον μοναδικό εναπομείναντα Bob Hooker να συνοδεύεται από τους Chas Towler (σ.σ.: τύμπανα), Lenny Baxter (φωνητικά), John Riley (σ.σ.: μπάσο) και Nick East (σ.σ: κιθάρες) και τη μπάντα να βρίσκει δισκογραφική εταιρία κυκλοφορώντας το EP “Whispers in the Black” που εκτός από το ομότιτλο περιέχει τα τραγούδια “Iron Cross” και “Killer”. Σε αυτά τα τραγούδια εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος την αγάπη και την πίστη της μπάντας στο NWOBHM, όμως πέρα από τα προφανή φανερώνονται και κάποιες αδυναμίες που οφείλονται στην “αγωνιστική” απραξία των προηγούμενων ετών. Οι τρεις συνθέσεις του EP χωρίς να είναι κάτι το συγκλονιστικό, ακούγονται αρκετά ευχάριστα και ευελπιστούμε πως το “Whispers In The Black” θα είναι το έναυσμα για τους Deep Machine που θα τους φέρει καλύτερα πράγματα στο μέλλον εννοώντας με αυτό την κυκλοφορία του πρώτου τους album. Εις το επανιδείν…
6.5/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
