Αυτή τη φορά λέω να ξεκινήσω τη κριτική ανάποδα. Δεν έχω ιδέα πόσοι οπαδοί των Mustasch υπάρχουν εκεί έξω. Εάν είστε ανάμεσα σε αυτούς, τότε φαντάζομαι πως το νέο τους άλμπουμ “A Final Warning – Chapter One” βρίσκεται στις προσεχείς ακροάσεις σας. Εγώ από την άλλη βρίσκομαι με τους άλλους που αγνοούσαν τα μουσικά πεπραγμένα του εν λόγω σχήματος και το νέο τους άλμπουμ δε μου άλλαξε στο ελάχιστο γνώμη.
Ο νέος δίσκος των Σουηδών αποτελείται από έξι κομμάτια. Θα μπορούσες να το πεις και EP αλλά από ότι φαίνεται πρόκειται όντως για full-length. Κατά τη γνώμη μου καλή κίνηση. Πάντα καλοδεχούμενη η παραπάνω ώρα μουσικής αλλά με τόσες κυκλοφορίες εκεί έξω και τη λογική των singles να έχει επανέλθει στο προσκήνιο η ουσία είναι προτιμότερη της ποσότητας.
Υπάρχει πράγματι όμως ουσία σε αυτά τα νέα έξι κομμάτια των Mustasch; Αν υπάρχει είναι πολύ καλά κρυμμένη και προσωπικά τουλάχιστον δυσκολεύομαι να την ανακαλύψω. Στα αυτιά μου αυτό το δήθεν αλήτικο hard rock/metal των Mustasch ακούγεται εντελώς «φασέϊκο». Πραγματικά ψάχνω διαφορετικό χαρακτηρισμό για να το περιγράψω, αλλά ακριβώς αυτή η λέξη μου έρχεται στο μυαλό. Λίγο hard rock 70s, λίγο heavy metal και φωνητικά που πρέπει να ακουστούν εδώ και εκεί περίεργα οπωσδήποτε, για να πουλήσουν και λίγη τρέλα.
Ενδεικτικά αναφέρω τα “Bark At The Moon”, συγγνώμη “Contagious” εννοούσα, που στο refrain “it’s a little something..” τα φωνητικά είναι ίδια με τον Ozzy. Τι κάνατε ρε σατανάδες; Υπάρχει επίσης ένα stoner κομμάτι που λέγεται “Albert Einstein” .Ψαρώσατε ή όχι ακόμα; Μήπως με το “You’re Killing Me” με το επαναλαμβανόμενο riff; Ούτε; Ε τότε πάρτε ένα outro για το κλείσιμο που αφήνει υποσχέσεις (ή απειλές) για συνέχεια με το “A Final Warning – Chapter Two”, με τον Ralf Gyllenhammar να γκαρίζει πάνω σε συγχορδίες πιάνου.
Τα μόνα δυο κομμάτια που τουλάχιστον κατάφεραν να μη με εκνευρίσουν τόσο πολύ είναι το αρχικό “A Final Warning” και το “Searching For Long Range Communication”. Μη φανταστείτε τίποτα αριστουργήματα αλλά τουλάχιστον σε αυτά οι Mustasch δεν προσπαθούν με το ζόρι και έχουν έστω μια κάποια προσωπικότητα. Πάμε για άλλα.
4/10
Βασίλης Μπατίλας
vasilis_vd@hotmail.com
