Οι Myth Of A Life είναι μια μπάντα με πολύ παράξενο βιογραφικό. Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος που ξεκίνησε την όλη ιστορία, δεν υπάρχει πλέον στη σύνθεση της μπάντας. Οι Myth Of A Life ξεκίνησαν σαν το προσωπικό project του Γιαπωνέζου κιθαρίστα Takanori Shono, ο οποίος σχημάτισε την σύνθεση της μπάντας με άτομα από όλο τον κόσμο, ένας εκ των οποίων και ο δικός μας Phil Dellas, στα φωνητικά. Για να κάνουμε μια μακρά ιστορία σύντομη, ο Έλληνας τραγουδιστής είναι ο μόνος που έχει μείνει από την αρχική σύνθεση μαζί με τους Liam Banks (μπάσο),Alexander Bond(τύμπανα) και William Price(κιθάρες), σχηματίζοντας μια σύνθεση πουβρίσκεται διάσπαρτη σε όλο το κόσμο.
Οι Myth Of A Life έχουν κυκλοφορήσει ήδη ένα EP (“Erinyes” – 2014) και μια ολοκληρωμένη δουλειά (“She Who Invites” – 2016), παίζοντας καθαρό death metalμε μελωδικές επεκτάσεις. Δεν θα τολμούσα να χαρακτηρίσω τη μουσική τους σαν melodic death metal, γιατί απλά είναι πάρα πολύ επιθετική. Οι κύριες επιρροές των Myth Of A Life θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι οι πρώιμοι The Haunted αλλά και οι At The Gates του “Slaughter Of The Soul”.
Με λίγα λόγια έχουμε να κάνουμε με μια μπάντα η οποία δεν κρατάει τα γκάζια πίσω, οι ταχύτητες ανεβαίνουν, ενώ τα riff χαρακτηρίζονται από μια εναλλαγή καθαρών thrash / death riff σε μελωδικά death metal περάσματα. Μια διαφορά που θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει στο “Chiera”, είναι ότι η μπάντα κάνει μια προσέγγιση και σε πιο progressive δρόμους, χωρίς αυτό όμως να είναι ενοχλητικό ή χωρίς νόημα.
Τα τρία κομμάτια που περιέχονται στο “Chimera” είναι αρκετά καλά, ίσως με καλύτερο να είναι το καταιγιστικό ομώνυμο κομμάτι, το οποίο δίνει, με τα μελωδικά του riff, τα ‘λυκανθρωπικά’ φωνητικά του Della αλλά και τις δίκασες το έναυσμα για ακατάπαυστο headbanging. Στην ίδια κατεύθυνση το “God Within” αλλά και το “The True Face Of Death”, στο οποίο η μπάντα εισάγει και ένα καθαρά μελωδικό ατμοσφαιρικό break, πράγμα που μου άρεσε ιδιαιτέρως, αφού δίνει μεγαλύτερη ποικιλία στη τραγούδι.
Οι Myth Of A Life είναι η ζωντανή απόδειξη ότι πλέον οι αποστάσεις δεν σημαίνουν τίποτα στη μουσική. Δεν ξέρω αν η μπάντα κάνει κάποιες συναυλίες ή προβάρει τακτικά, το θέμα είναι ότι στο στούντιο τα καταφέρνουν μια χαρά και η απόδειξη είναι το “Chimera”. Σίγουρα το EP δεν είναι κάτι το τρομερό αλλά καταφέρνει να σε βάλει σε ένα ωραίο mood για να ακούσεις και τις υπόλοιπες δουλειές της μπάντας. Οι οπαδοί του βορβόρικου μελωδικού death metal πρέπει να τσεκάρουν οπωσδήποτε.
7/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
