Οι Hatesphere είναι ένα συγκρότημα από την Δανία που σχηματίστηκε το 2000 από τον Peter “Pepe” Hansen και μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει δέκα δίσκους που παίρνουν κινούνται μεταξύ death, thrash και groove metal. Φέτος ήρθε η ώρα για την εντέκατη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους με τίτλο “Hatred Reborn”, διάδοχο του προ πενταετίας “Reduced Τo Flesh”.
Για αρχή θα πρέπει να αναφέρω πως που άρεσε πολύ ο τίτλος και το εξώφυλλο του δίσκου. Αμέσως βλέποντας τα, καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται και για το τί έπεται. Όπως και σε όλη την δισκογραφία τους, έτσι και εδώ οι Hatesphere με το “Hatred Reborn” μας παραδίδουν πενήντα λεπτά επιθετικής και groove-αριστής μουσικής.
Στιχουργικά, ο δίσκος περιστρέφεται γύρω από το θέμα της γοητείας του ανθρώπου με το κακό, κάθε άνθρωπος παρασύρεται σε κάποιο είδος σκοταδιού, είτε μέσω πραγματικών γεγονότων, είτε μέσω φανταστικών σεναρίων. Το συγκρότημα γνωρίζει πως να εκφράσει μουσικά αυτή την γοητεία και αυτό φαίνεται στο feeling των κομματιών του δίσκου.
Η ένταση ξεκινάει μετά το instrumental, πρώτο, κομμάτι ονόματι “The Awakening” και δεν σταματάει μέχρι και το τέλος. Τα κομμάτια είναι δυναμικά και η παραγωγή συμπαθητική και όπως ανέφερα παραπάνω η αίσθηση σε κάνει να νιώσεις σε κάποιο σημείο αυτή την γοητεία προς το κακό, αλλά από κει και πέρα δεν μπορώ να βρω κάτι άλλο που θα με κάνει να το ξανακούσω (σ.σ.: για την κριτική ναι, το άκουσα πέντε – έξι φορές, αλλά από κει και πέρα…). Ακούγοντας ξανά, είχα την εντύπωση πως υπήρχαν πέντε – έξι ιδέες οι οποίες αναμασιούνταν συνεχώς στα κομμάτια με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνεις πότε τελειώνει ένα κομμάτι και πότε ξεκινάει ένα άλλο. Μία διαφορά που βρήκα σε σχέση με το “Reduced To Flesh” είναι η εισαγωγή, αρκετών μπορώ να πω, hardcore στοιχείων στα κομμάτια, που δίνουν ένα κάποιο επιπλέον ενδιαφέρον στο άκουσμα, αλλά μέχρι εκεί.
Γενικώς δεν μπορώ να πω πως το “Hatred Reborn” με ικανοποίησε καθώς από ένα συγκρότημα σαν τους Hatesphere οι προσδοκίες μου ήταν μεγαλύτερες. Σε κάποιους μπορεί να αρέσει περισσότερο, αλλά για τα δικά μου γούστα και θέλω, μία και μόνο ακρόαση είναι αρκετή.
6/10
Βαγγέλης Φαρρής
[email protected]
