Οι Motorhead δεν είναι μπάντα. Οι Motorhead δεν είναι επαγγελματίες μουσικοί. Οι Motorhead είναι κινητό μουσείο. Μόνο κάτι τέτοιο θα μπορούσα να σκεφτώ αυτή τη στιγμή για δαύτους. Όπως και να το κάνουμε τριαντα-φεύγα χρόνια δεν είναι και λίγα. Κάθε απόπειρα κριτικής σε νέο δίσκο τους δείχνει να ‘ναι άσκοπη. Πλέον, ο Lemmy και η παλιοπαρέα του έχουν φτάσει αυτό το συγκρότημα σε τέτοιο επίπεδο, που μέχρι και ο πιο “δυσκοίλιος” κριτικός δίσκων να μην μπορεί παρά να τους σέβεται. Και αυτό γιατί οι Motorhead ποτέ δε συμβιβάστηκαν με τίποτα. Ποτέ δεν άλλαξαν τη νοοτροπία τους, ούτε και ακολούθησαν τα trends της κάθε εποχής. Τίμιοι και αληθινοί μέχρι και σήμερα. Το νέο τους album The World Is Yours, απλά συνεχίζει τη συλλογή εκθεμάτων στο προαναφερθέν μουσείο. Όπως και στις τελευταίες -και βάλε- κυκλοφορίες ούτε πειραματίζονται, ούτε εκμοντερνίζονται. Δεν πρωτοτυπούν ούτε για ένα δευτερόλεπτο (γι’ αυτό τους αγαπήσαμε άλλωστε), παίζοντας διαρκώς μόνο αυτόν το speed-άτο και αλήτικο ήχο που τους καθιέρωσε παγκοσμίως. Για άλλη μια φορά υπάρχουν ξεσηκωτικά κομμάτια (Born To Lose, I Know How To Die, Devil’s In My Head και πολλά άλλα), ενώ το μόνο που ίσως θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μοντέρνο είναι η παραγωγή, αν και αυτό φαντάζει αναγκαίο αφού χωρίς “φορτωμένες” κιθάρες και βαρύγδουπα drums δίσκος των Motorhead απλά δε λέει. Αυτά τα λίγα λοιπόν για το The World Is Yours. Άλλωστε δε χρειάζεται να είσαι και κανένας πρύτανης πανεπιστημίου για να κάνεις ανάλυση στη μουσική των Motorhead. Η βαθμολογία είναι απόλυτα εικονική, καθώς οι μύθοι δε βαθμολογούνται. Άντε και καλό βρωμόξυλο.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
