Oι Harmony δημιουργήθηκαν το 2000 και αποτελούν το πνευματικό παιδί των Markus Sigfridsson – κιθάρες και του Tobias Enbert στα τύμπανα. Έχοντας στο ενεργητικό τους δύο ακόμη δουλειές μας παρουσιάζουν την τελευταία τους δισκογραφική προσπάθεια τους (έξι χρόνια μετά) με το όνομα“Theater Of Redemption”. Και είναι κάπως φυσιολογικό να αργήσουν να παρουσιάσουν κάτι, αφού η μπάντα έχει αλλάξει κατά τα 3/5 από την προηγούμενη κυκλοφορία. Ίσως η δυσκολότερη αντικατάσταση που είχαν να κάνουν οι δύο φίλοι να ήταν αυτή του τραγουδιστή, αφού ο Henrik Båth άφηνε ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Την κατάσταση ήρθε να σώσει με την φιλική συμμετοχή του ο Daniel Heiman (ex Lost horizon, Heed) ο οποίος αποδείχτηκε λίρα 100 για τους Harmony. To line up συμπληρώνουν οι John Svensson στα πλήκτρα και ο Raphael Dafras στο μπάσο. Όσοι δεν έχετε ακούσει τους Harmony μπορείτε να φανταστείτε μια μελωδική metal μπάντα που ακροβατεί στις παρυφές του progressive. Η πρώτη τους κυκλοφορία “Dreaming Awake”βασιζόταν περισσότερο σε metal φόρμες προσπαθώντας να δώσει βάρος στη μελωδία και όχι στα τεχνικά στοιχεία. Στο δεύτερο “Chapter II: Aftermath”οι Harmony πειραματίστηκαν περισσότερο με την progressive πλευρά τους με δαιδαλώδεις συνθέσεις. Στο “Theater Of Redemption”η μπάντα βρίσκεται κάπου στη μέση. Αν πρέπει να αναφέρουμε επιρροές, αυτές θα μπορούσαν να υπαχθούν σε μπάντες σαν τους εμπορικούς Stratovarius, At Vance και ίσως στο mood των Kamelot της αρχικής περιόδου του Roy Khan (βλέπε “Karma”). Οι Harmony μένουν πιστοί στο μελωδικό metal που παίζουν και βάζουν σε πρώτη προτεραιότητα τις μελωδικές τους γραμμές τις οποίες εμπλουτίζουν με στιβαρά riff, έξυπνα μέρη από πλήκτρα καθώς και αρκετές φορές τεχνικά στοιχεία τα οποία δίνουν την απαραίτητη ποικιλία στα τραγούδια. Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι οι Harmony πλησιάζουν επικίνδυνα (;) σε AOR καταστάσεις, ειδικά στα ρεφρέν τους. Αυτό που θα πρέπει να αναφερθεί πρώτα από όλα είναι η καταπληκτική δουλειά που έχει κάνει ο Heiman στα φωνητικά, ο οποίος με πάθος και με απίθανη χροιά και έκταση ερμηνεύει τα κομμάτια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ανεβάζοντάς τους επίπεδο. Το “Theater Of Redemption”είναι μια πολύ καλή προσθήκη στη δισκογραφία των Harmony. Κινείται σε πολύ καλά επίπεδα και παίζουν πολύ έξυπνα με τις μελωδίες τους. Υπάρχουν τα πολύ ωραία up-tempo κομμάτια, όπως το “The Window of My Soul”που ανοίγει το δίσκο και σε βάζει στο κλίμα από την πρώτη νότα, οι πιο εμπορικές στιγμές με το καταπληκτικό στακάτο και μελωδικότατο “Inhale”, το “What If”που το ρεφρέν του θυμίζει Eurovision, οι πιο progressive στιγμές όπως το “Bloodbound”που έχει και κάποιες νεοκλασικές αναφορές, το κάπως πιο μέτριο “Hands of Time”που τα prog στοιχεία δεν δουλεύουν τόσο καλά αλλά και πιο επικές στιγμές όπως το “Crown Me King”. Ειδική μνεία στο κομμάτι “Son of the Morning”το οποίο απλά σε συνεπαίρνει με την καταπληκτική του oriental ατμόσφαιρα και τις ανατολίτικες μελωδίες του. Σίγουρα (προσωπικά) το κορυφαίο του δίσκου. Επίσης το “In Search Of”σαν άλλο “Hunting High And Low” κλείνει ιδανικά το δίσκο. Από εκεί και πέρα η αποτυχημένη κ@υλομπαλάντα “You Are” και το πολύ μέτριο ομώνυμο κομμάτι θα μπορούσαν να λείπουν. Συμπέρασμα, ένας απλά καλώς δίσκος με δυο-τρία fillers τα οποία χαλάνε τη συνταγή. Πολύ ωραία δουλειά στις κιθάρες από τον Sigfridsson ο οποίος δείχνει τα δόντια του, πολύ έξυπνη χρήση των πλήκτρων από τον John Svensson που ντύνει σεμιναριακά τα κομμάτια, ενώ οι μπάσο-γραμμές του Raphael Dafras απλά διδάσκουν επίδοξους μπασίστες πως πρέπει να παίζουν το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Οι φίλοι του μελωδικού metal που φλερτάρει με το power και το progressive έχοντας μια δόση φλωριάς, εεε συγνώμη AOR στοιχείων, στα ρεφρέν πρέπει να το τσεκάρουν. Προσωπικά θα παίξει αρκετές φορές ακόμα, πατώντας τα απαραίτητα skip στα τραγούδια που κατεβάζουν το επίπεδο του δίσκου.
7/10
Δημήτρης Σταύρος
