Το να βρεις πληροφορίες για τους Naked Six δεν είναι και τόσο δύσκολο, κάτι που μου έκανε εντύπωση αφού η μπάντα δεν έχει κάποιο άλλο δισκογραφικό παρελθόν. Φαντάζομαι ότι η Sliver Liningπροσπαθεί να προωθήσει τους Άγγλους όσο μπορεί, θεωρώντας ότι η μπάντα αξίζει αυτής της προώθησης. Οι Naked Six ξεκίνησαν σαν ντουέτο από τους Seb Byford (κιθάρα/φωνητικά σ.σ. υπάρχει συγγένεια άραγε;;) και Tom Witts (τύμπανα) στο Yorkshire, πριν μετακομίσουν στο Manchester όπου και εδρεύουν τώρα και συμπληρώσουν την σύνθεση τους με τον Callum Witts (μπάσο).
Το “No Compromise” είναι παρ’ όλα αυτά, το αποτέλεσμα της δουλειάς του Byford και του Witts και έχει ηχογραφηθεί σαν ντουέτο, πριν ο μπασίστα Witts μπει στην μπάντα. Τα πράγματα είναι πολύ απλά σε αυτό το EP, αν και θα περίμενε κανείς ακούγοντας το υλικό, ότι οι Naked Six μάλλον θα προέρχονταν από το Seattle παρά από αγγλική πόλη. Ο λόγος, φυσικά ότι η μπάντα παίζει grunge/rock/alternative, όπως έχει διδαχθεί από μπάντες που βρίσκονταιστην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Nirvana, Soundgarden, Queens Of The Stone Age, Bob Dylan, χωρίς να μην υπάρχουν και οι επιρροές από την Γηραιά Αλβιώνα, πχ Radiohead ή ακόμα και Led Zeppelin.
Το “No Compromise” κάνει αυτό ακριβώς που λέει, δεν συμβιβάζεται και παρέχει ατόφιο grunge / alternative rock, λες και βγήκε κατευθείαν από τη δεκαετία του ’90. Κάπου εκεί, το ενδιαφέρον μου έχει χαθεί, αν και η μπάντα φαίνεται ότι αγαπάει και κάνει καλά αυτό που θέλει. Κάτι που φαίνεται και στα δυο πρώτα τραγούδια, το ομώνυμο και το “Tear Away”, τα οποία ανοίγουν με μεγάλη ενέργεια, ελάχιστες μελωδίες και με το μάτι προς Soundgarden και Nirvana ή ακόμη και σε Skank Anansie.
Τα πράγματα αλλάζουν κάπως το πιο μελωδικό και ατμοσφαιρικό “Left It Out”, στο οποίο ακούγονται και κάποιες αναφορές σε 70′s και σε πιο κλασσικό rock. Σίγουρα το αγαπημένο μου σε αυτό το EP. Αυτές οι επιρροές συνεχίζονται στο πιο δυνατό “Unwind” και κλείνοντας με το εντελώς Soundgarden–ικό “Who Am I To You?”.
Αν εξαιρέσω το “Tear Away”, μπορώ να πω με ευκολία ότι, το “No Compromise” δεν μου κάνει σχεδόν καμία εντύπωση. Τίποτε το καινούργιο να παρουσιαστεί και ιδέες οι οποίες έχουν ήδη χιλιοπαιχτεί. Ακόμη περισσότερο, το “No Compromise” εκπίπτει στην κατηγορία του «γιατί στάλθηκε το CD σε ένα περιοδικό ακραίου ήχου»; Η σχέση του EP με το metal, είναι σχεδόν μηδενική. Υπάρχουν περιπτώσεις φυσικά, που θα ακούσουμε κάτι το οποίο δεν έχει σχέση με το metal, αλλά είναι τόσο καλό που θα μας αναγκάσει να το εκθειάσουμε. Τo“No Compromise” όμως σίγουρα δεν είναι μια τέτοια κυκλοφορία. Μόνο για τους οπαδούς της συγκεκριμένης μουσικής.
5,5/10
Δημήτρης Σταύρος
dimitrisastavros@gmail.com
