Δεύτερος δίσκος για τους Λονδρέζους Neonfly μια μπάντα που παρότι δημιουργήθηκε μόλις το 2007 έχει καταφέρει αρκετά πράγματα και έχει δημιουργήσει ένα κάποιο όνομα. Με τις κυκλοφορίες των “Clever Disguise” Ep (2008) και “Outshine Τhe Sun” (2011) απέσπασαν πολύ καλές κριτικές, περιόδευσαν με ονόματα όπως οι Alice Cooper, Magnum, H.E.A.T, Sonata Arctica, Pagan’s Mind, Freedom Call και Dragonforce ενώ συμμετείχαν και σε αρκετά μεγάλα festivals. Κινούνται σε power metal μονοπάτια με κυρίαρχα στοιχεία την μελωδία και την χρήση των πλήκτρων αλλά και πάρα πολλά hard rock μέχρι και Aor ψήγματα στη μουσική τους. Προσωπικά καμιά από τις δουλειές τους μέχρι σήμερα δεν με είχε ενθουσιάσει αλλά τεσπα στο δια ταύτα και το “Strangers In Paradise”: H παραγωγή, η μίξη και το mastering του δίσκου έχει γίνει από τον “πολύ” Dennis Ward (Angra, Michael Kiske, Krokus, Pink Cream 69, Unisonic) και είναι πραγματικά εξαιρετική. Ο δίσκος διαρκεί 42 λεπτά και αποτελείται από 10 συνθέσεις: τα πιο heavy “Whispered Dreams”, “Sons Of Liberty”, “Fierce Battalions”, “Heart Of The Sun” και “Highways To Nowhere” ίσως το καλύτερο του δίσκου μαζί με το μεγαλύτερο τραγούδι σε διάρκεια “Chasing The Night”, το κάκιστο Aor “Better Angels”, τις κοινότυπες μπαλάντες “Rose In Bloom” και “Falling Star” και το αδιάφορο instrumental “Aztec Gold” με εναλλαγή πλήκτρων και κιθάρων σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα φωνητικά του Willy Norton συνεχίζουν να με ενθουσιάζουν, τα riffs και τα μελωδικά solos των Patrick Harrington και Frederick Thunder για μένα στερούνται δύναμης ενώ και το rhythm section των Paul Miller (μπάσο) και Boris Le Gal (ντραμς) είναι στιβαρό μεν, δεν μας επιφυλάσσει ιδιαίτερες εκπλήξεις δε. Εν κατακλείδι το “Strangers In Paradise” ακούγεται στα αυτιά μου πολύ μέτριο και ακόμη περισσότερο άνευρο και μάλλον πολύ θόρυβος για το τίποτα με τους Neonfly. Oι φίλοι του μελωδικού heavy power ρίξτε του μια αυτιά πάντως, μπορεί εγώ να παραμεγάλωσα και να παραξένεψα…
5,5/10
Πάνος Πρέντζας
[email protected]
