Το συγκεκριμένο συγκρότημα δημιουργήθηκε το 2006 στο Stendal της Γερμανίας. Με δεκατέσσερα χρόνια ιστορίας και τέσσερα albums στην δισκοθήκη τους, οι New Hate Rising μας παρουσιάζουν την νέα τους δουλειά, πέμπτη στη σειρά με τίτλο “Miles”. Το συγκρότημα παίζει ένα μείγμα metal/hardcore και rock/punk. Η μίξη και το mastering του δίσκου έγιναν το 2019 από τον André Hofman, έναν άνθρωπο που έχει δει την ανάπτυξη του συγκροτήματος μέσα από τα πολλά χρόνια συνεργασίας τους.
Ο δίσκος περιέχει δεκατρείς συνθέσεις που ισορροπούν μεταξύ επίθεσης και μελωδικότητας. Στιχουργικά το συγκρότημα ασχολείται με τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας και προσωπικές δυσκολίες και ήττες μέσα από τη ζωή τους. Στα τραγούδια υπάρχει μια ποικιλία με τον ρυθμό να μας εκπλήσσει με τις συνεχείς αλλαγές στην ταχύτητα και την ένταση. Ξεκινάω την ακρόαση και μετά την σύντομη εισαγωγή του “Roll The Dice” ξεκινάει το “Miles”, του οποίου ο γρήγορος ρυθμός μαζί με τις μελωδικές κιθάρες και τις οπαδικές πολυφωνικές καταστάσεις μου δίνουν μια γροθιά στο κεφάλι. Πριν προλάβω να συνέλθω, ξεκινάει το “Black And White”, ένα πολύ πιασάρικο κομμάτι όπου μαζί με το “Rise And Fall” θα σας παρασύρουν στο ρυθμό τους και χωρίς να το καταλάβετε θα συμμετέχετε από το πρώτο δευτερόλεπτο τραγουδώντας τα.
Από τα υπόλοιπα ξεχωρίζουν τα “Pain” και “Choose The Devil”, σύντομα σε διάρκεια και με πολύ γρήγορο και επιθετικό ρυθμό. Ακολουθεί στις επιλογές μου το βαρύ και ογκώδες “Water Wine” και το μπαλαντοειδές “A New Start”, ένα κομμάτι γεμάτο μελωδία που δημιουργεί συναισθήματα μελαγχολίας και νοσταλγίας. Επίσης ηχογράφησαν το “Mein Herz”, το πρώτο τους τραγούδι με γερμανικό στίχο, στο οποίο κάνει guest φωνητικά ο Matzo από τους Tausend Löwen Unter Feinden.
Το “Miles” ακούγεται πολύ ευχάριστα με τις κιθάρες σε όλη την διάρκεια να προσφέρουν όμορφα καλοπαιγμένα riffs και με μια παραγωγή που καταφέρνει να ακούγεται ακατέργαστη και βρώμικη όπως πρέπει για το είδος που παίζουν. Τα τραγούδια στο σύνολο τους σε ξεσηκώνουν και σε παρασέρνουν στο ρυθμό τους. Όλο αυτό το sing along στυλ που βρίσκεται σε αφθονία και το συναντάμε σχεδόν σε όλα τα κομμάτια μου θυμίζει punk, Oi! συγκροτήματα και συγκεκριμένα τους The Casualties με συνθήματα για refrains γεμάτα ένταση και δυναμισμό χωρίς όμως να τους λείπει η μελωδία των Broilers. Εδώ έχουμε ένα πολύ καλό δίσκο όπου αξίζει να το ακούσετε.
8/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
