Πριν έξι χρόνια έγινε το ξεκίνημα της συνεργασίας των μουσικών που αποτελούν τους Niviane. Έκαναν τρία χρόνια να μας δώσουν την πρώτη τους δουλειά. Αμερικάνικη power metal δουλειά, που από μόνη της παραπέμπει σε ογκώδη riffs. Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν η πληθώρα πολύ καλών μελωδικών γραμμών ευρωπαϊκής σκηνής.
Το ξεκίνημα έγινε από τον Rick Stallkamp, των Restrayned στο μπάσο, τον Mark Miner στην κιθάρα, Norman Skinner των Hellscream και Imagika στα φωνητικά, Aaron Robitsch σε πλήκτρα και Gary Tarplee, στη δεύτερη κιθάρα. Αποτέλεσμα, το πρώτο album τους, με τίτλο “The Druid King”, του 2017. Μια πολλά υποσχόμενη σύνθεση μέσω της δισκογραφικής Pitch Black. Πρωτότυποι στη δουλειά τους αυτή, με όχι και τόσο φοβερή παραγωγή, έδωσαν μια αρκετά καλή κυκλοφορία που μύριζε μεγάλες δυνατότητες για την συνέχεια.
Βάζοντας το δεύτερο LP της μπάντας, που τιτλοφορείται “The Ruthless Divine”, δεν ήμουν αρκετά έτοιμος, για τον ενθουσιασμό που με γέμισε, ακούγοντας το πρώτο κομμάτι, “League Of Shadows”. Ένιωσα σαν να ακούω άλλη μπάντα. Πιο τεχνικό, και περισσότερα δείγματα epic metal. Τα εξώφυλλα των δύο LP τους ταιριάζουν απόλυτα στην έκφραση του κάθε album μουσικά. Η παραγωγή μέσω της νέας συνεργάτριας δισκογραφικής Pure Steel, έδωσε μεγάλη ώθηση στον ήχο. Πιο δυνατό, πιο ογκώδες, πιο καθαρό.
Οι καλιφορνέζοι Niviane, από το Sacramento, δίνουν ρέστα σύνθεσης και πώρωσης. Ώριμοι, με ταυτότητα, μας φέρνουν ένα power metal album με πολύ τσαμπουκά. Ογκώδη riffs, χωρίς να κουράζουν και με ευχάριστες εναλλαγές ρυθμών και εφέ κιθάρας, ανάλογα με την ταυτότητα του κάθε κομματιού. Φωνητικά φοβερά δυνατά, με ποικιλία φωνών (έχουν και υψηλά σημεία). Θα σας δοθεί η εντύπωση, πως τραγουδάνε πολλά διαφορετικά άτομα, σε διαφορετικές στιγμές. Χορωδιακά σημεία σε ανύποπτο χρόνο, σε συνδυασμό με τα εφέ των πλήκτρων, δίνουν ένα καλό άρωμα επικού στοιχείου.
Για τα solos δεν θα κάνω το λάθος να περιγράψω. Κάνουν παντού την παρουσία τους, αναδεικνύοντας τις ικανότητες των κιθαρωδών της μπάντας. Θα τα λατρέψετε. Το μπάσο δημιουργικό, με ενεργό ρόλο σε αρκετά σημεία. Τα τύμπανα παρέχουν τους απαραίτητους ρυθμούς, με ταχύτητα και δεν είναι καθόλου βαρετά.
Δεν μπορώ να πώ άλλα. Όσοι είναι λάτρεις lead κιθάρας, σε συνδυασμό με τον όγκο της αμερικάνικης σκηνής και αγκαλιάζοντας την ευρωπαϊκή τεχνική, πρέπει να το ακούσουν. Σε πολλά σημεία θα βρείτε έντονα στοιχεία epic «συμπεριφοράς». Πάρα πολύ καλή δουλειά από τους Niviane. Αξιοσημείωτα τραγούδια, πέραν του πρώτου είναι το “Psychomanteum” και το “Sinking Ships”. Καλή ακρόαση. Εγώ το ξαναβάζω.
8,5/10
Σπύρος Γρηγορίου
spyridongrigoriou@yahoo.com
