Οι Noctu αποτελούν ένα solo project του μουσικού που ακούει στο ίδιο όνομα, υπάρχουν από το 2015 και το “Gelidae MortisImago” είναι ο δεύτερος τους δίσκος. Είχε προηγηθεί το “Esoterica Illuminazione Ermetica” του 2016. Στο δελτίο τύπου διαβάζουμε ότι ο Noctu παίζει ατμοσφαιρικό blackened doom metal. Εδώ αντιλαμβανόμαστε άμεσα, ότι άνθρωπος που έγραψε το δελτίο τύπου ουδέποτε έχει ακούσει στη ζωή του κάποιοαπό τα παραπάνω μουσικά είδη. Ούτε από σπόντα. Αυτό που εννοεί στην πραγματικότητα, είναι ότι ο Noctu στον ελεύθερο χρόνο του διασκεδάζει τοποθετώντας στο πρόσωπο του κάτι που αποτελεί στοχευόμενη προσβολή στην έννοια corpse paint και φτιάχνοντας dark ambient με samples στον υπολογιστή του. Καθόλου κατακριτέο, όπως τη βρίσκει ο καθένας. Εμείς τι φταίμε;
Δεν γνωρίζω, ούτε μπόρεσα να καταλάβω αν κάποιο από τα μουσικά όργανα που ακούγονται στο “Gelidae Mortis Imago” έχουν ηχογραφηθεί από τον ίδιο ή αν είναι όλα αποτέλεσμα κάποιου προγράμματος.Τείνω προς τη δεύτερη εκδοχή, με εξαίρεση κάποια σποραδικά πλήκτρα. Τα οποία, είναι το μόνο συμπαθητικό στοιχείο του δίσκου. Φωνητικά δεν υπάρχουν, ούτε black, ούτε καθαρά, ούτε doom. Ο τύπος απλά μουρμουράει μονότονα πίσω από ένα μικρόφωνο, πράγμα που ακούγεται ατμοσφαιρικό στα δύο πρώτα λεπτά. Στη συνέχεια αυτό το μονότονο και χωρίς εναλλαγές μουρμουρητό, κουράζει απίστευτα και καταντάει ενοχλητικό.
Στο πρώτο τραγούδι του δίσκου, με τίτλο “Suicidio Al Chiaro Di Luna”, ακούμε στα δύο από τα τρία λεπτά που διαρκεί το κομμάτι, μόνο το ηχητικό εφέ μιας σταγόνας που στάζει. Όχι τίποτα άλλο, είναι και sample, ούτε την αξιοπρέπεια να ανοίξει την βρύση και να την ηχογραφήσει μόνος του τουλάχιστον δεν είχε, ο άτιμος! Ο δίσκος έχει τρία τραγούδια διάρκειας άνω των δεκαπέντε λεπτών. Σε αυτά ακούμε κυρίως προηχογραφημένα δείγματα από πλήκτρα, ηλεκτρικές κιθάρες και κάτι που για λόγους συνεννόησης, θα αποκαλέσουμε ambient θορύβους.
Για να μην παρεξηγηθούμε, η χρήση της τεχνολογίας στη δημιουργία μουσικής δεν είναι από μόνη της κακή ή επιλήψιμη. Απλά, δεν είναι το μαγικό ραβδί που θα σου δημιουργήσει συνθετικό ταλέντο, γούστο, αντίληψη και καλές ιδέες εκ του μηδενός. Το πρόβλημα είναι λοιπόν, ότι εδώ δεν υπάρχει ούτε το μουσικό αυτί και οι τεχνικές γνώσεις, για να αλληλοεπιδράσουν στοιχειωδώς με την υπάρχουσα πρώτη ύλη. Κάτι που θα μας έδινε ένα ωραίο αποτέλεσμα, χωρίς να μας νοιάζει αν τα μουσικά συστατικά του είναι αυτόνομο δημιούργημα.
Εικάζω ότι ο Noctu προσπάθησε να επηρεαστεί από μουσικούς όπως ο Quorthon και οι Burzum, όχι μόνο επειδή υπήρξαν αμφότεροι μονοθέσια μουσικά οχήματα, αλλά κυρίως λόγω της ιδιαίτερης ατμόσφαιρας και των συχνά ανορθόδοξων υλικών και πρακτικών κατασκευής της μουσικής τους. Λίγο η αμπαλοσύνη του, λίγο ότι γεννήθηκε νοτιότερα της Ευρώπης, οδηγηθήκαμε μοιραία αλλά αναπόφευκτα, σε αυτά τα τραγελαφικά αποτελέσματα.
1/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
