Πενταμελής μπάντα από τη Λετονία με κλίση στο rock ‘n’ roll, το hard rock και το glam rock. Αυτά τα ολίγα γνωρίζουμε για αυτούς τους κυρίους, που δείχνουν να έχουν κόλλημα, και πολύ καλά κάνουν, με τα τέλη της δεκαετίας του 80s και τα 90s, όταν το είδος ήταν στα πάνω του. Το μόνο θετικό που υπάρχει κιόλας, γιατί όταν παίζεται σωστά, το glam rock/rock ‘n’ roll γίνεται πολύ διασκεδαστικό και αρκετός κόσμος το γουστάρει αυτό.
Συγκροτήματα όπως οι Guns N’ Roses, Motley Crüe, L.A. Guns, Skid Row και κάτι ψιλά από Motörhead μπορεί να διακρίνει κανείς στη μουσική τους ως επιρροές αλλά όσο καλή διάθεση και να έχουν για να δημιουργήσουν αξιομνημόνευτα riffs, ωραία solos, ευκολομνημόνευτη μουσική και ρεφρέν κάπου κολλάει η όλη φάση, γιατί συνθετικά έχουν τις ικανότητες και κάποιες ωραίες μελωδίες ώστε να τα συνδυάσουν αποτελεσματικά όλα μαζί.
Εκεί που μάλλον κολλάει το όλο πράγμα δεν είναι άλλο από τα φωνητικά του τραγουδιστή Piggy (ένας Piggy υπήρξε στην ιστορία και δεν είναι πια εδώ) που δεν τρελαίνουν καθόλου και ώρες ώρες με την απόδοσή τους φτάνουν στα όρια του σπαστικού. Έχουν γρέζι, θυμίζουν έναν πολύ κατώτερο Axl Rose αλλά είναι κάπως πιο βαριά, βρίσκονται αρκετά μπροστά και μερικές φορές βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου, τραγουδώντας ό,τι να ‘ναι, γκαρίζοντας χωρίς λόγο, άσε που θέλουν πολλή δουλειά και βελτίωση.
Ο δρόμος είναι μακρύς. Με τον κατάλληλο παραγωγό και κατάλληλη καθοδήγηση, ίσως πετύχουν περισσότερα. Υπάρχουν μερικά καλά κομμάτια και αξιόλογα σαν το “Son Of A Gun” αλλά και εκεί υπάρχουν λάθη, ενώ στα περισσότερα κομμάτια καταφέρνουν να είναι μη αναποτελεσματικοί, χωρίς δομή και ποιοτικά riffs. Ίσως οι οπαδοί του sleaze/glam rock να τους δώσουν μια ευκαιρία, αν και χρειάζονται πολλή δουλειά και να έχουν πιο αξιομνημόνευτα τραγούδια και καλύτερα φωνητικά.
5/10
Γιώργος Αθανασίου
[email protected]
