Η Prophecy Productions πάντα μας έφερνε ενδιαφέροντα πράγματα, αυτή την φορά η κυκλοφορία έχει ελληνικό όνομα. Noêta… Μια ελληνική λέξη για ένα διμελές σουηδικό συγκρότημα το οποίο ανήκει σε ένα αρκετά ιδιαίτερο και δύσκολο χώρο, στον χώρο που δεν μπορείς ακριβώς να τους κατατάξεις. Το είδος μουσικής που παίζουν όπως θέλουν να το αποκαλούν οι ίδιοι λέγεται black ambient folk.Τι σημαίνει όμως αυτό;
Με το που αρχίζει ο δίσκος με το “Beyond Life”, το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι οι σκοτεινές στιγμές των Dead Can Dance. Η συνεχεία όμως ήταν διαφορετική, χωρίς να το εννοώ άσχημο αυτό, πειραματίζονται αρκετά με διάφορα στυλ και ήχους, προσπαθούν να φτιάξουν με την μουσική τους εικόνες στο μυαλό του ακροατή, σκοτεινές, ψυχρές, νεκρικές ως σε ένα βαθμό. Μια μαύρη ποίηση για να ταξιδέψει το μυαλό στην λήθη του χρόνου.
Η φωνή της Êlea σε χροιά μου θυμίζει αρκετά την Virginia Monti των Psychedelic Witchcraft που είχαμε αναφέρει πριν λίγο καιρό, προσοχή όμως! Ξαναλέω σε χροιά, όχι στο ύφος που τραγουδάει. Προσπαθεί να τραγουδάει αργά, ψυχρά, χωρίς ζωή, σε ένα βαθμό πιέζει και τον εαυτό της να το κάνει και νομίζω γίνεται αισθητό. Είναι στιγμές που ένιωσα ότι θα ήθελα λίγο παραπάνω χρώμα στην φωνή της ή κάποιο ποιο έντονο γύρισμα στην εξέλιξη του τραγουδιού.
Όπως λένε και οι ίδιοι, ο δίσκος χωρίζεται σε τρία τμήματα: στη γνωριμία του συναισθήματος του νοήματος της ζωής, στο συναίσθημα της παραίτησης και του αχνούς και η εφιαλτική φύση χωρίς όρια. Σαν δίσκος σίγουρα έχει ενδιαφέρον, φυσικά δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ το καθημερινό άκουσμα κάποιου, εκτός βεβαία αν έχει αυτοκτονικές τάσεις, αλλά προσωπικά για μένα κάπου χάνει στα φωνητικά. Χάνει στο πόσο πιέζει τον εαυτό της να προσπαθεί να ακουστεί κενή και άχρωμη. Μια άλλη φωνή ή αν άλλαζε το τρόπο που εκφράζεται πιστεύω θα το απογείωνε και θα έδινε ποιο ενδιαφέρον στην ακρόασή του.
6,5/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
