Απίστευτο το συναίσθημα του να ακούς καλή μουσική. Πόσο μάλλον δε να ακούς καλό παλιομοδίτικο death metal. Ασυναγώνιστο συναίσθημα. Αυτοί εδώ οι κύριοι λοιπόν, ονόματι Temple Of Dread είναι μία σχεδόν ολοκαίνουργια μπάντα αφού ιδρύθηκαν το 2017 και το “World Sacrifice” αποτελεί το μόλις δεύτερο ολοκληρωμένο τους album.
Είπαμε και ότι είναι Γερμανοί; Δεν το είπαμε. Από εκεί και μόνο φαίνεται το αν είναι καλοί, αφού πραγματικά οι Γερμανοί είναι πρώτοι σε death και thrash μπάντες και όποιος διαφωνεί ελπίζω να έχει πολύ γερά επιχειρήματα.
Το album ξεκινά με το ομώνυμο κομμάτι και έρχεται ήδη πρώτη μπουνιά στο στομάχι να σου δείξει τι μπορεί να κάνει αυτή η μπάντα. Δεύτερο κομμάτι επίσης πολύ πιο δυνατό ακόμα και από το πρώτο. Το τρίτο κομμάτι, “Enforcers Of The Vile” είναι για μένα περισσότερο thrash παρά death αλλά δεν μας χαλάει και καθόλου γιατί είναι εξίσου καλό και λίγα λέμε.
Τα επόμενα κομμάτια συνεχίζουν να είναι πολύ μίξη death/thrash. Μήπως τελικά έτσι θα έπρεπε να είναι; Ειδικά το πέμπτο “Machine” είναι και στα φαβορί του album ήδη. Είναι δυναμικό, ρυθμικότατο, με ωραίο solo, ε τι άλλο θέλουμε δηλαδή; Τα επόμενα, “Alive I Rot” και “Dedication” μου θυμίζουν αρκετά την φάση των Οbituary, αν και εντάξει δεν πιστεύω ότι τους φτάνουν, μα είναι μια καλή προσπάθεια χωρίς να είναι αντιγραφή.
Και κάπου εδώ έρχεται μία τρελή διασκευή του “Sold Baptism” των Morgoth που το θεωρώ πολύ δύσκολο κομμάτι να το πει άλλη μπάντα αλλά το αποτέλεσμα δικαίωσε τους Temple Of Dread πιστεύω. Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, “Black Craving Mantra” είναι επίσης από τα φαβορί ξεκάθαρα! Ξεκινά πολύ ατμοσφαιρικά και κρατά αυτό τον ατμοσφαιρικό χαρακτήρα σε όλη τη διάρκεια, ενώ παράλληλα είναι σκοτεινό και ό,τι άλλο πρέπει να είναι ένα σωστό death metal κομμάτι με λίγα λόγια.
Μπράβο και πάλι μπράβο. Αυτή η μπάντα και οι όμοιές της θα είναι η σωστή συνέχεια της παλιάς death metal σκηνής. Άντε γιατί βαρεθήκαμε να προσπαθούν όλοι να παίξουν γρηγορότερα και δυσκολότερα. Παίξτε όλοι τέτοια μουσική να γουστάρουμε και λίγο. Θα ξανά ακούσουμε σίγουρα γι’ αυτούς, κόβω το χέρι μου γι’ αυτό!
9/10
Μαρία Κανελλάκη
m[email protected]
