Οι Nyos είναι ένα συγκρότημα που μας έρχεται από τη Φινλανδία. Η ιστορία του συγκροτήματος ξεκινάει το 2012, όταν ο Tom Brook έφυγε από την Αγγλία και μετακόμισε στη Φινλανδία, με σκοπό να ξεκινήσει το δικό του studio ηχογράφησης. Εκεί γνώρισε τον Tuomas Kainulainen και μαζί σχημάτισαν τους Nyos.
Η δισκογραφική τους πορεία ξεκίνησε το 2015, όταν κυκλοφόρησαν το “Vitava”, ένα έπος είκοσι έξι λεπτών, ενώ μετά ακολούθησε ο δίσκος “Nature” του 2016. Στη συνέχεια ακολούθησε το “Navigation” του 2017, το “Now.” του 2019, ενώ τώρα οι Φινλανδοί επιστρέφουν με την καινούργια τους δουλειά, με τίτλο “Celebration”.
Στο “Celebration” οι Nyos κάνουν μια ωραία μίξη από στοιχεία όπως math-rock, post-rock, drone, πλαισιωμένα από μια progressive και experimental διάθεση στο παίξιμο. Σίγουρα αυτό είναι ένα μείγμα που εξάπτει την περιέργεια και σε κάνει να θες να ακούσεις τη μουσική των Φινλανδών, κυρίως για να δεις πως έχουν καταφέρει να αναμείξουν τα προαναφερθέντα είδη.
Και η αλήθεια είναι πως έχει γίνει καλή δουλειά. Στα πρώτα κομμάτια του δίσκου έχουμε κυρίως ανεβαστικές math-rock μελωδίες στην κιθάρα που συνοδεύονται από ένα up-tempo παίξιμο στα τύμπανα, το οποίο παίξιμο θυμίζει έντονα την τεχνική που χρησιμοποιείται στην drum ‘n’ bass μουσική. Μάλιστα, αυτό το παίξιμο ακούγεται καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, εκτός από διάφορα πιο αργά περάσματα, όπου και τα τύμπανα κατεβάζουν ρυθμούς.
Μετά τα πρώτα κομμάτια, αρχίζει σιγά σιγά να κάνει την εμφάνισή του και το post-rock, κυρίως με αργές και μελαγχολικές μελωδίες που ακούγονται στο βάθος. Και αυτό δημιουργεί μια ωραία αντίθεση ανάμεσα στη μελαγχολία του post-rock και στο πιο ανεβαστικό παίξιμο των τυμπάνων και στις πιο «χαρούμενες» μελωδίες του math-rock. Όμως, εκεί που έρχεται η πραγματική αντίθεση είναι όταν έρχεται η στιγμή που μπαίνει το drone.
Βέβαια δεν μιλάμε για drone σε στυλ Sunn 0))), όχι. Είναι μια πιο ήπια μορφή drone που ναι μεν έχουμε την κλασσική φουλ παραμόρφωση και τους διάφορους ήχους, που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο είδος, απλά δεν διαρκεί πολύ και δεν φτάνει σε σημείο που κάποιος που δεν είναι οικείος με το drone, να μην μπορεί να ακούσει άλλο. Δίνει, όμως, μια πολύ ωραία ένταση και βαρύτητα στον ήχο και δημιουργεί ωραίες χαώδεις καταστάσεις που ταράζουν τα νερά.
Κι ενώ έχει γίνει ωραία δουλειά στο πέρασμα από το ένα είδος στο άλλο και η μίξη των ειδών μεταξύ τους, εκεί που θα έλεγα πως χωλαίνει κάπως η κατάσταση είναι οι μελωδίες που ακούγονται σε κάποια τραγούδια. Και αυτό γιατί σε εκείνες τις περιπτώσεις οι μελωδίες είναι χωρίς νεύρο και χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Ναι, είναι ατμοσφαιρικές και χαλαρές και μπορεί να σε ταξιδέψουν, αλλά σε σχέση με τις υπόλοιπες στιγμές του δίσκου, όπου η κατάσταση είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα και γεμάτη αλλαγές και ένταση, καταντάνε κάπως ανούσιες, δεν έχουν καθόλου τσαγανό και μετά από λίγο δεν τους δίνεις καν σημασία.
Αν δεν υπήρχαν αυτές οι όχι τόσο ενδιαφέρουσες στιγμές σίγουρα θα σας μιλούσα για έναν αρκετά δυνατό δίσκο. Βέβαια, ακόμα και με αυτό το ελάττωμα δεν μπορείς να παραβλεφθεί η πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει από τους Nyos, τόσο στο συνθετικό κομμάτι όσο και στο εκτελεστικό. Οι συχνές αλλαγές ανάμεσα στα είδη που κυριαρχούν στο δίσκο, το αλά drum ‘n’ bass παίξιμο στα τύμπανα, η βαρύτητα του drone και η μελαγχολία του post-rock συνθέτουν έναν πολύ όμορφο και ενδιαφέρον μουσικό καμβά και αυτό αποτελεί ισχυρό λόγο για να ακούσει κανείς το “Celebration”.
6,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
