Μια έκρηξη ατμόσφαιρας και post rock. Με ηχώ και reverb σε φωνές και όργανα. Πράγματα που προσωπικά εκτιμάω. Δύσκολα μεν να τα ακούσεις live, αλλά δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο όσον αφορά την χαλάρωση . Η σύνθεση του “Waves” ξεπερνούσε τα δέκα λεπτά, κι όμως ήταν κάθε στροφή του ξεχωριστή και κάθε του μέρος πανέμορφο. Οι ίδιοι ήχοι που φτάνουν στ’ αυτιά σου όταν ακουμπήσεις ένα κοχύλι ήταν που έδωσαν τον επίλογο του κομματιού, και ήταν κάτι παραπάνω από μαγευτικό. Το “Nautica” ήταν πιο πειραματικό, με φωνητικά sludge κουλτούρας… ,που δεν καταλάβαινες λέξη, συνοδευόμενα από μια εξαιρετικά ήρεμη και όμορφη μουσική αλλά και μια εκπληκτική μπασογραμμή. Το “Ora” κράτησε αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα των κομματιών που είχαν προηγηθεί. Το ακουστικό μέρος σου μετέδιδε πολύ όμορφα συναισθήματα και η φωνή πλεκόταν νότα-νότα πάνω του με τον πιο όμορφο τρόπο. Ξεπερνώντας το “Theta” το οποίο δεν μου μετέφερε κάτι το συγκλονιστικό, ξεκινάω το ταξίδι μου στο “Sirens” το οποίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη. Από το πρώτο κιόλας «χάθηκα» στη μαγεία του.. η μουσική σε αγγίζει με τον πιο όμορφο τρόπο.. και αν είσαι αρκετά συναισθηματικός, ένα απλό κλείσιμο των ματιών θα σε βοηθήσει να ταξιδέψεις πιο εύκολα. Συνοψίζοντας, το “Sirens” δεν είναι ένα άλμπουμ για χτύπημα και ξύλο.. είναι μουσική με ομορφιά.. γιατί , όπως είπε ένας φίλος, καλή η διασκέδαση, αλλά μερικές φορές έχουμε ανάγκη και την ψυχαγωγία.. Χαρείτε το.
9/10
Ντένια Παλαιολόγου
