Οι Ockra κατάγονται από τη Σουηδία (από αυτό και μόνο αρχίζει να γεννιέται μια συμπάθεια, τα έχουμε ξαναπεί, μην επαναλαμβάνομαι) και συγκεκριμένα από το τιμημένο Γκέτεμποργκ. Με πολύ μικρή πορεία έως τώρα, αφού σχηματίστηκαν μόλις το 2018, κάνουν φέτος την πρώτη τους δισκογραφική εμφάνιση με το EP “Infinite Patterns”. Το πρώτο αυτό δείγμα δουλειάς τους προσεγγίζει το doom metal με μια πιο progressive ματιά, κρατώντας πάντα, όμως, τις βάσεις του παλιού ορθόδοξου doom.
Το “Infinite Patterns” ακούγεται χαλαρό και αραχτό ήδη από το ξεκίνημά του, σαν καλό doom με μια δόση stoner δηλαδή, χαρακτηριστικό που διατηρεί σε όλη τη διάρκειά του. Όμως – κι αυτό το τονίζω – δεν υπολείπεται σε σπιρτάδα, αλλά και σε επιβλητικότητα. Είναι μια ήρεμη δύναμη. Επίσης, διαθέτει πολλή ατμόσφαιρα και κατά καιρούς θυμίζει και λίγο blues φάσεις. Πρόκειται για έξυπνες συνθέσεις που διατηρούν μια καλή ροή και κολλάνε ωραία μεταξύ τους, με κάθε κομμάτι να έχει κάτι διαφορετικό να πει.
Το “Infinite Patterns” διατρέχεται στο σύνολό του από μια old-school διάθεση, η οποία ενισχύεται και από το στυλ της παραγωγής. Παρεμπιπτόντως, αυτή ακριβώς η παραγωγή στην αρχή δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αλλά την είδα με άλλο μάτι όταν το σκέφτηκα με αυτόν τον τρόπο. Βγάζει, έτσι, και μια σκοτεινιά και μουντάδα, όπως επίσης κι έναν τόνο μελαγχολίας. Κυρίαρχα είναι τα στοιχεία του prog, φυσικά, και μάλιστα του prog rock, που δημιουργούν ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
Οι Ockra, τελικά, με το “Infinite Patterns” κάνουν μια ενδιαφέρουσα αρχή. Αν και βραδύς ως ήχος, το EP είναι πολύ σύντομο, καθώς διαρκεί μόνο είκοσι έξι λεπτά. Οπότε, μπορεί να ακουστεί αβίαστα από ένα αρκετά ευρύ κοινό. Παράλληλα, όμως, είναι και πολύ εμπνευσμένο, κρατώντας συνεχώς την προσοχή και την περιέργεια του ακροατή. Φαίνεται πως οι Ockra είναι στον σωστό δρόμο, επομένως μόνο ευχάριστο μπορεί να είναι εάν εξελιχθούν ακόμη περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση.
6/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
