paganfire cover
Self-financed

Paganfire – Wreaking Fear And Death [Tape] (Mandarangan Recordings)

Σταμάτησαν οι Metallica να παίζουν thrash κι ευτυχώς που έχουμε νέο αίμα να κρατήσει τη σκηνή ζωντανή. Ας ξεκινήσω με την απορία της ημέρας: Γιατί ψυχές μου πρέπει η φωνή να είναι τόσο άτεχνη, και οι κιθάρες βόθρος; Ναι ξέρω ότι έτσι ήταν το ’80 αλλά επίσης το ’80 η τεχνολογία είχε φτάσει μέχρι την κασέτα. Τι τα χω τα ρημάδια τα 5.1 τα ηχεία για να ακούω σε ποιότητα του ’80 (επίσης τα ντραμς παίζει να τα έγραψαν απευθείας line in σε κουνουπίδι, δεν εξηγείται αλλιώς!); Τέλος πάντων, ας συνεχίσω. Πρώτο κομμάτι το “Bakal Sa Bakal, Laman Sa Laman”. Ας μου επιτραπεί η έκφραση, η σύνθεση είναι “αισχρή” τουλάχιστον μέχρι τη μέση, κάπου μετά αρχίζει να φτιάχνει. Ευτυχώς το “Obscure Syndrome” ήταν πολύ καλύτερο. Και από άποψη ιδεών αλλά και από άποψη εκτέλεσης. Αυτό που παρατηρώ είναι πως η φωνή έχει αυτή τη βρωμιά του τύπου “έχω κολλήσει οξεία φαρυγγίτιδα, αλλά δε βαριέσαι, αφού το χουμε πληρώσει το στούντιο, ας μπω να γράψω..”. Το “Power Elitist” είναι η τρανταχτή απόδειξη πως οι κιθάρες ηχογραφήθηκαν με τις εξής ρυθμίσεις: (σε περίπτωση που ξετρελαθείτε και θέλετε να επιτύχετε το ίδιο αποτέλεσμα σημειώστε) Mid: 5, Treble: 10 (maximum), Bass : -27 Gain: 10. Φυσικά αυτό κάνει αδύνατον για οποιοδήποτε χριστιανό, να καταλάβει τι στο καλό παίζουν τα έγχορδα. Αυτά που ακούγονται ξεκάθαρα σε αυτό το κομμάτι είναι τα ντραμς. Πάλι καλά να λέμε γιατί πριν τα ψάχναμε. Το “Last Possessed” οφείλω να ομολογήσω πως μου έκανε ολίγη εντύπωση. Ναι μεν πρόκειται για το κλασσικό thrash που μόνο σκοπό έχει το ξύλο, αλλά κάτι οι εναλλαγές, κάτι το «σκοτάδι» στο riff της εισαγωγής, χαμογέλασε λίγο το χειλάκι μου. Σε αυτό το κομμάτι αξίζει να σημειωθεί πως η μπάντα κατάφερε να μετατρέψει τον ήχο της μπότας τον ντραμς σε κάτι που θυμίζει καπάκι από μπουκάλι όταν το χτυπάς σε τραπέζι.. συν του ότι το σόλο ήταν λιγάααακι επηρεασμένο από το σόλο του One.. λιγάκι.. συν τα γέλια στο τέλος (όλοι έχουμε λίγο Master Of Puppets μέσα στην ψυχή μας). Να που εμφανίζεται το μπάσο στο “Vermi, Wamas, Wormius”. Τι καλά! Νομίζω πως δε θα είχα ποτέ την τύχη να το ακούσω. Τα φωνητικά και… οι ωραίες τους πολυφωνίες, μου θύμισαν τελετή μέσα στο δάσος για να καλέσουμε αρχαία πνεύματα. Δεν ήταν κακό ωστόσο, σαν ιδέα φάνηκε αρκετά καλή. “Much Of Madness, More Of Sin”, η συνέχεια, και νομίζω ότι πρόκειται για την hitάρα του CD. Έτσι χώνει από την αρχή, καθαρό thrashίδι για ξύλο. Έχει και κάτι ωραίες ιδεούλες η κιθάρα από πίσω, νομίζω πως είναι η πιο ισορροπημένη σύνθεση του δίσκου. Συνοψίζοντας. Πιστεύω ότι η ηχογράφηση τους αδίκησε πολύ. Λογικά κρίνοντας από λεπτομέρειες που ίσα ίσα που ακούγονται η μπάντα πρέπει να ναι πολύ καλή στο να παίζει thrash. Επειδή εδώ είμαστε για να κρίνουμε το δίσκο και όχι τα «και αν», νομίζω πως το “Wreaking Fear And Death” δεν είναι και η πιο έξυπνη αγορά που μπορεί κάποιος να κάνει. Ελπίζω σε κάποια μελλοντική δουλειά τους, το αποτέλεσμα να είναι καλύτερο.

4.5/10

Ντένια Παλαιολόγου

[email protected]

Tatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X