Οι Paganizer είναι μια σουηδική μπάντα που παίζει κλασικό death metal, ακολουθώντας τα χνάρια των Grave και Dismember. Το συγκρότημα σχηματίστηκε από τους Johansson, Carlsson και Jocke το 1998 μετά την διάλυση των Terminal Grip το 1997. Έχουν κυκλοφορήσει δέκα albums μέχρι τώρα και πάρα πολλά EPs, συλλογές κτλ. Αν και ξεκίνησαν σαν μια thrash metal μπάντα με σκοτεινές καταβολές στο ντεμπούτο τους, στο δεύτερο τους album “Promoting Total Death” όλα χάθηκαν για τα καλά αφού το death metal κυριάρχησε. Έτσι η Vic έρχεται και επανακυκλοφορεί το “Promoting Total Death” το δεύτερο album των Paganizer, το οποίο ηχογραφήθηκε στο Necromorbus Studio το 1999 από τον Tore Stjerna (Watain, Repugnant, Unanimated). Ο δίσκος έχει πλέον και νέο εξώφυλλο το οποίο είναι του Juanjo Castellano (Bodyfarm, Gates Of Ishtar, Revel In Flesh) καθώς επίσης προστέθηκαν και δύο bonus κομμάτια ενώ το booklet περιέχει αποκλειστικές σημειώσεις από τον Rogga.
Έτσι στα επόμενα 38 λεπτά θα ακούσουμε έντεκα κομμάτια τα οποία δημιουργήθηκαν πριν δύο δεκαετίες σχεδόν. Πρώτο κομμάτι είναι το ομότιτλο “Promoting Total Death” και απλά μας παρασέρνει σε ένα ατελείωτο headbanging, ακούμε όμορφο, απλό, βρώμικο death metal χωρίς υπερβολές ώστε να μας κουράζει. Το “Brutal Way To Die” συνεχίζει και αυτό σε ένα γρήγορο, βίαιο, επιθετικό ρυθμό.
Το “Only Ashes Remain” πατά τέρμα γκάζι στην αρχή και διατηρεί την ταχύτητα σε όλο το τραγούδι καθώς στο τέλος υπάρχει και ένα όμορφο σόλο κιθάρας. Ξεκινάει το “16 Second Massacre” του οποίο τα πρώτα 30” μοιάζουν απίστευτα στο “Beneath Α Black Sky” των Six Feet Under (τα πρώτα τους albums τα έχουμε λιώσει!), ακόμη ένα καλό κομμάτι το οποίο προσφέρεται για ατελείωτο κοπάνημα σε συναυλίες όπως και το “War” που ακολουθεί στο οποίο υπάρχει ένα κάπως σκοτεινό και doom υπόβαθρο σε διάφορα περάσματα. Το “All Hope Is Dead” ίσως είναι το ταχύτερο τραγούδι στο δίσκο με τις κιθάρες να παίζουν ένα τρομερό κεντρικό riff και με τα drums να μην παίρνουν ανάσα μέχρι το δεύτερο λεπτό που σκάνε σαν εκρήξεις τα drums και περνάει μέσα από ένα εντυπωσιακό γεμάτο μελωδία solo κιθάρας στο δεύτερο μέρος του κομματιού ενώ ταυτόχρονα η δικασίλα δεν σταματά σχεδόν καθόλου.
Το “Cyclone Of Human Atrocity” είναι ένα πολύ καλό death κομμάτι με πολλές επιρροές από αμερικάνικης μεριά. Με το “Life Slips Away” επιστρέφουμε στις δικές τους εγχώριες επιρροές, είναι τόσο μελωδικό και όμορφο στην αρχή που το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι οι Dismember με το “Collection By blood”, ένα κομμάτι που παρά την επιθετικότητα του είναι γεμάτο μελωδικά σημεία, με τα σόλο της κιθάρας να κεντάνε. Στο “Pain Has No Face” προσέχουμε μια διαφορά στον ήχο και αυτό οφείλεται στο ότι το κομμάτι αυτό ηχογραφήθηκε μία μέρα αφότου είχαν τελειώσει το δίσκο απλά επειδή είχαν μερικές ώρες ακόμη περιθώριο ανάγκασαν τον υπεύθυνο εκεί να τους αφήσει να δοκιμάσουν να γράψουν και να δημιουργήσουν ένα ακόμη νέο κομμάτι μέσα σε αυτές τις δυο ώρες που τους περίσσευαν, ο ήχος από τα drums ακούγεται πολύ διαφορετικός από το υπόλοιπο album, ενώ τους στίχους ούτε καν τους θυμούνται αφού γράφτηκαν στο πόδι μέσα σε ένα με δυο λεπτά. Ένα κομμάτι που έγινε μέσα στο χαβαλέ τους απλά για να προσθέσουν κάτι στο τέλος. Αν και αποκλίνει τεχνικά από τα υπόλοιπα τραγούδια παρ’ όλ’ αυτά ακούγεται ευχάριστα και ολοκληρώνει ένα πολύ καλό album.
Τα δύο bonus κομμάτια “Skinned” και “Bloodneed” είχαν κυκλοφορήσει μόνο σε συλλογές μέχρι τώρα με την ποιότητα της παραγωγής να μειώνεται ραγδαία. Το “Skinned” κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη συλλογή “Death Forever” το 2004 ενώ το “Bloodneed” σε συλλογή του 2005. Και τα δύο τραγούδια είναι πολύ χαμηλότερα ηχητικά και ποιοτικά με βάση την παραγωγή πάντα και σε σχέση με το υπόλοιπο album διότι αυτά είναι demos. Και τα δύο τραγούδια είναι υπέροχα, αλλά το “Bloodneed” ξεχωρίζει με τη μελωδία της κιθάρας και όλο αυτό το old-school συναίσθημα να σε κάνει να το ακούς ξανά και ξανά.
Συνοψίζοντας αυτό που μπορώ να πω είναι ότι εδώ έχουμε έναν κλασσικό, αμείλικτο, brutal, καθαρό death metal δίσκο που προσφέρεται για ατελείωτο headbanging και ο τίτλος αυτού του album είναι πολύ εύστοχος αφού ταιριάζει τέλεια στη μουσική που παίζουν. Το “Promoting Total Death” είναι μια ενδιαφέρουσα έκδοση για όποιον death-μεταλλά δεν το έχει ακόμα στην δισκοθήκη του.
8,5/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
