Είναι αρχές της δεκαετίας του ‘80. Εδώ και πέντε με εφτά χρόνια, έχει ξεκινήσει ένας αγώνας παραγωγής ταινιών σε σχέση με διάστημα, εξωγήινους και πάει λέγοντας. Η επιστημονική φαντασία στην έναρξη της μεγάλης ανάπτυξής της. Η ταινία Tron, από τις πρώτες που σε βάζουν στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας. Μιας πραγματικότητας, που συνοδευόταν από νέους ηλεκτρονικούς ήχους.
Τα synthesizer και τα εφέ που ήρθαν εκείνη την εποχή άνοιξαν μεγάλες πόρτες στις δυνατότητες της μουσικής. Η disco ήταν τότε στα πρώτα βήματά της. Λογικό ήταν να επηρεαστεί και ο χώρος του metal. Αυτό που πουλούσε τρελά τότε, ήταν το AOR. Επακόλουθο ήταν τα νέα φουτουριστικά εφέ, να ξεκινήσουν δειλά-δειλά την παρουσία τους και στο metal.
Ερχόμαστε τώρα πίσω στην εποχή μας. Ακόμα και σήμερα, υπάρχουν νέοι που είναι λάτρεις του retro, εκείνης της δεκαετίας. Από άποψη στυλ; Τρόπου ζωής; Ξέφρενων ρυθμών της εποχής; Μπορεί λίγο απ’ όλα. Στην Σουηδία το 2016 κυκλοφόρησε το πρώτο του LP, ο Palace Michael. Ο τίτλος του “Master Of The universe”. Το album ήταν λες και βγήκε το 1987. Διόλου τυχαία χρονιά, καθώς όλοι ξέρουμε το “1987” των Whitesnake.
Οι Palace είναι ουσιαστικά προσωπικό project του Michael. Και τα τρία LPs που έχει συνθέσει συνδέουν το AOR, με retro ήχους synthesizer της δεκαετίας του ‘80. Και το κάνει πολύ καλά. Στο νέο album “Rock And Roll radio” έχουμε την πιο τεχνική δουλειά του. Σταδιακά, αλλά σταθερά, στην πάροδο του χρόνου έχει εισαγάγει περισσότερα βιρτουόζικα solos στις συνθέσεις του.
Σίγουρα ακούγοντας τη νέα του κυκλοφορία θα σας έρθουν μνήμες από Survivor, Toto, Van Halen και Whitesnake. Καταφέρνει πάντως και μεταφέρει τη νοοτροπία της τότε εποχής. Στην προηγούμενη κυκλοφορία του το 2018, “Binary Music”, τα synthesizers είχαν τον πρώτο λόγο καθώς ήταν πιο ψηλά στην παραγωγή απ’ ότι η κιθάρα. Δεν ξέρω εάν αυτό τότε ήταν ηθελημένο βάση του τίτλου αλλά στο τωρινό album αυτό έχει διορθωθεί.
Το “Rock And Roll Radio” είναι η πιο «ρομαντική» σύνθεση του Palace Michael με hard rock. Όσοι επιθυμούν road trip με ευχάριστη μουσική συνοδεία, ανεκτή από γυναικεία γούστα εκτός metal ή rock, μπορούν άνετα να το χρησιμοποιήσουν. Στην τελική και ο ίδιος ο Michael, στα δύο τελευταία LPs, δεν έχει παραλείψει να δώσει τίτλο τραγουδιού με γυναικείο όνομα. Στο προηγούμενο ήταν η “Julia”, στο νέο ήρθε η “Eleonora”. Σε αυτό το τελευταίο αναφερθέν τραγούδι, με το που ξεκινάει θα σκεφτεί κανείς κατευθείαν, Def Leppard. Μετά βέβαια έρχονται τα synth εποχής. Retro και AOR λάτρεις, το τσιμπάτε άνετα. Παλιοί, το ακούτε και αναπολείτε.
7/10
Σπύρος Γρηγορίου
[email protected]
