Τρία χρόνια μετά από το ντεμπούτο EP τους, οι Pennies by the Pound μόλις κυκλοφόρησαν την πρώτη πλήρους διάρκειας δισκογραφική τους δουλειά, με τίτλο “Heat Death Of The Universe”. Μιλήσαμε με τον Johannes Susitaival (κιθάρα, φωνητικά, τύμπανα, πλήκτρα) προκειμένου να δούμε τι έχει να μας πει σχετικά με αυτό.
Πώς πάνε τα πράγματα όσον αφορά την πανδημία του Covid-19 στην περιοχή σας; Ελπίζω να είστε όλοι ασφαλείς.
Καλησπέρα Μιχάλη! Είμαστε όσο ασφαλείς θα μπορούσαμε να είμαστε, σε ευχαριστούμε. Η πανδημία φαίνεται να έχει τη δική της ροή, προς το παρόν φαίνεται ότι τα πράγματα πηγαίνουν πάλι προς το χειρότερο, δυστυχώς. Θα δούμε.
Θα ήθελα να μας δώσεις ένα σύντομο υπόβαθρο για την ιστορία της μπάντας. Ξέρω ότι ξεκινήσατε το 2016 ως solo project, σωστά;
Ναι, ξεκίνησα να το κάνω αυτό μόνος μου. Έχω ασχοληθεί με το να φτιάχνω μελωδίες μόνος μου από το 2008 περίπου, τίποτα πραγματικά σοβαρό. Στη συνέχεια, κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν αρκετά καλός κιθαρίστας ώστε να φτάσω εκεί όπου ήθελα εκείνη τη περίοδο. Έτσι στρατολόγησα άμεσα τον Vesa για να παίζει κιθάρα, νομίζω ότι αυτό έγινε το 2016, νομίζω πως η ιδέα του solo project ξεκίνησε γύρω στο 2015. Με τον Vesa παίζαμε στο παρελθόν μαζί σε μια μπάντα από το 2007 έως το 2010. Στη συνέχεια, εξελίχθηκε κάπως από εκεί και, καθώς άρχισα να μαθαίνω κιθάρα μόνος μου, μόνο για λόγους σύνθεσης τραγουδιών, κατέληξα τελικά να παίζω και αυτό το όργανο μόνος μου. Ο Tomi, ο μπασίστας, μπήκε λίγο πριν από την ηχογράφηση του πρώτου EP μας το 2017. Αρχικά δεν πίστευα καν ότι θα παίξουμε καθόλου ζωντανά, οπότε δεν ανησυχούσα πραγματικά για τα τύμπανα σε αυτή την φάση (καθώς στους δίσκους τα παίζω και αυτά ο ίδιος, μιας και είναι το βασικό μου όργανο). Αυτή τη στιγμή, προσπαθούμε κάπως να βρούμε έναν σταθερό ντράμερ για τις ζωντανές μας εμφανίσεις, αλλά με όσα συμβαίνουν με την πανδημία και όλα αυτά, δεν είμαι σίγουρος ότι βιαζόμαστε με αυτό.
Ξέρω πως υπάρχει ένα ρητό το οποίο λέει “in for a penny, in for a pound” στην αγγλική γλώσσα. Είναι το όνομα της μπάντας μια παράφραση αυτής της ρήσης; Σημαίνει κάτι συγκεκριμένο ή είναι απλά ένα ωραίο όνομα;
Λοιπόν, μπορεί και να είναι! Νομίζω ότι το όνομα προήλθε από ένα τραγούδι που έκανα παλιότερα με τίτλο “Pennies and Pounds”, το οποίο είχε να κάνει με ένα τραγούδι των Editors το οποίο μου άρεσε πολύ τότε, νομίζω πως ήταν το “Bricks and Mortar”, από το άλμπουμ “In This Light And On This Evening”. Ποτέ δεν κατέληξα πουθενά με αυτό το τραγούδι, αλλά για κάποιο λόγο μου άρεσε πολύ ο τίτλος, και στην πραγματικότητα η γυναίκα μου σκέφτηκε το όνομα της μπάντας καθώς έπαιζα με αυτές τις λέξεις. Ήμουν πάντα μεγάλος οπαδός της rock και pop μουσικής του Ηνωμένου Βασιλείου και νομίζω ότι ήθελα να εκφράσω την αίσθηση αυτής της χώρας στο όνομα.
Πόσο καιρό διήρκησε η διαδικασία ηχογράφησης του “Heat Death Of The Universe”; Που ηχογραφήσατε αυτό το άλμπουμ; Αντιμετωπίσατε κάποια προβλήματα λόγω της πανδημίας;
Η πανδημία καθυστέρησε την ηχογράφηση περίπου μισό χρόνο, κάτι που τελικά ήταν πολύ καλό, καθώς καταλήξαμε να γράψουμε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, κατά τη γνώμη μου, σε εκείνο το διάστημα. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε δύο διαφορετικά, αρκετά κλασικά στούντιο στη Φινλανδία όπως είναι το E-Studio και το Soundtrack Studio, καθώς και στο στούντιο που έχει ο Rauli στο σπίτι του, όπου κάναμε κυρίως τα φωνητικά και τα πλήκτρα. Τα υποστηρικτικά κομμάτια χρειάστηκαν ίσως έξι ή επτά ημέρες για να ηχογραφηθούν, με τα φωνητικά να χρειάζονται περίπου μια μισή εβδομάδα μετά από αυτό. Αλλά δεν τα κάναμε όλα με τη πρώτη, οπότε η όλη διαδικασία διήρκησε περίπου δύο μήνες, καθώς ταξίδευα από τη γενέτειρά μου, το Ελσίνκι, στη περιοχή όπου μένει ο Rauli κάθε τόσο για να κάνω τα φωνητικά. Σίγουρα δεν είχαμε καμία προθεσμία, καθώς ήξερα ότι το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του επόμενου έτους μετά την ηχογράφηση.
Δουλεύοντας με έναν διάσημο παραγωγό όπως ο Rauli Eskolin, τι μπορείς να μας πεις γι’ αυτήν την εμπειρία;
Η εμπειρία ήταν πολύ καλή για ολόκληρο το συγκρότημα και μάθαμε πολλά πράγματα από αυτόν. Το πρώτο μας EP ήταν δικής μου παραγωγής και μίξης, και, παρόλο που έγινε σε καλό στούντιο και με καλό μηχανικό, εκ των υστέρων κατανόησα πως φαίνεται σαν μια προσπάθεια DIY, την οποία θα έκανα εντελώς διαφορετικά τώρα. Δεν πρέπει ποτέ να κάνετε οι ίδιοι τη μίξη στους δικούς σας δίσκους, αν με ρωτάτε! Αλλά, έτσι κι αλλιώς, ο Rauli είναι ένα πολύ χαλαρό άτομο και είναι πολύ εύκολο να δουλεύεις μαζί του και σίγουρα έχει την καλύτερη απόδοση από όλους, τόσο στη συγγραφή όσο και στην παραγωγή μουσικής. Ήμασταν πραγματικά έκπληκτοι με τον εαυτό μας από το πόσο πιο επαγγελματικό ήταν το αποτέλεσμά μας μετά τη συνεργασία μαζί του!
Η μουσική σύνθεση ήταν μια ομαδική προσπάθεια; Όλα τα μέλη της μπάντας συμβάλλουν στη συγγραφή;
Η μουσική βασικά συντίθεται από εμένα, με τα άλλα παιδιά να προσθέτουν κομμάτια εδώ και εκεί. Γενικά τους δίνω το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν με τα τραγούδια, οπότε ο Vesa δημιουργεί κυρίως τις μελωδίες του στην κιθάρα και, ενώ έχω βάλει τις βάσεις για μερικές από τις μπασογραμμές στα demos που κάνω, ο Tomi κάνει τα δικά του και εκεί στο τέλος. Είμαι ένα είδος καλοπροαίρετου δικτάτορα, προσπαθώ να ακούω τις απόψεις τους για το πώς πρέπει να είναι το κάθε τραγούδι. Φαίνεται πως λειτουργεί για όλους, τόσο εγώ όσο και ο Vesa έχουμε εμπειρίες από μπάντες που προσπαθούν να είναι πολύ δημοκρατικές στη σύνθεση τραγουδιών και γνωρίζουμε πως αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολύ ασύνδετα αποτελέσματα. Με τον επόμενο δίσκο που θα κυκλοφορήσουμε, μπορεί να υπάρχουν μερικά τραγούδια που έχουν συντεθεί μερικώς από τα άλλα παιδιά, αλλά βλέπουμε.
Στην αναφορά μου για το άλμπουμ περιέγραψα τον ήχο ως «prog rock συγκρότημα που ακούγεται περισσότερο rock παρά prog». Ποια είναι η άποψή σας για τον ήχο σας; Ποιες είναι οι κυριότερες επιρροές σας;
Πάντα μου άρεσε το καθαρό rock και το prog rock, οπότε σίγουρα υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό. Ο τρόπος με τον οποίο γράφω τα τραγούδια τείνει να είναι αρκετά διαισθητικός και μερικές φορές αρκετά μεθοδικός, οπότε δεν το σκέφτομαι πολύ αν είναι πιο απλό ή λίγο πιο περίπλοκο, συνήθως βγαίνει ακριβώς όπως είναι. Όσο κι αν μου αρέσει η πολύ περίπλοκη μουσική, ειδικά στις μέρες μας υπάρχει πολύ βαρύτερο prog rock ή metal το οποίο μου φαίνεται περίπλοκο μόνο για τους ίδιους τους καλλιτέχνες όπου το παράγουν και προσπαθώ να μείνω μακριά από αυτό. Αλλά και πάλι, όσο κι αν μου αρέσουν μπάντες όπως οι AC/DC, δεν θέλω προσωπικά να είμαι τόσο συμπαγής με τα τραγούδια μου, αν ξέρετε τι εννοώ. Από την πλευρά του rock, οι σημαντικότερες επιρροές είναι πιθανώς οι Pearl Jam, οι Foo Fighters και ένα φινλανδικό συγκρότημα που ονομάζεται CMX, το οποίο είναι και rock και prog, και από την πλευρά του prog είναι σίγουρα ο Steven Wilson και Porcupine Tree, Marillion και Rush, ίσως και λίγο Genesis. Και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε όλα τα Britpop που αγαπώ – Blur, Oasis, Suede, όλα αυτά τα συγκροτήματα της δεκαετίας του ’90. Και πάλι, ήμουν τόσο σπασίκλας της μουσικής για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου που η απαρίθμηση των επιρροών μου είναι πραγματικά δύσκολη, υπάρχουν πάρα πολλές από αυτές!
Σε σύγκριση με το EP που κυκλοφορήσατε το 2018, με τίτλο “Bloodshed”, ποιες διαφορές, αν υπάρχουν, παρατηρείτε στο ντεμπούτο άλμπουμ σας; Βλέπετε το “Heat Death Of The Universe” ως μια φυσική εξέλιξη του ήχου σας;
Όπως είπα και προηγουμένως, αν και μου αρέσουν τα τραγούδια, το “Bloodshed” μου ακούγεται ηχητικά πάρα πολύ σαν ένα είδος DIY στις μέρες μας. Τα φωνητικά είναι πραγματικά υποδεέστερα μιας και είμαι πολύ καλύτερος τραγουδιστής πλέον, υποθέτω επίσης ότι το παίξιμο όλων είναι λίγο πολύ καλύτερο πλέον, καθώς αναγκαστικά δεν γνωρίζαμε ακριβώς προς ποια κατεύθυνση θα πορευόμασταν. Αναφορικά με την προηγούμενη ερώτηση, δεν θεωρούσαμε πραγματικά τον εαυτό μας ως οποιοδήποτε είδος “prog” εκείνη την εποχή, μάλλον ίσως κάποιο είδος εναλλακτικής rock επηρεασμένης από τη δεκαετία του ’90. Αλλά υπάρχουν και πολύ καλά κομμάτια σε αυτό, τραγούδια όπως το Pedestrian Crossing, το Running With Scissors ή το 1960 θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι και στο “Heat Death Of The Universe”, αν είχαν παραχθεί λίγο καλύτερα. Οπότε, σίγουρα υπάρχει και φυσική εξέλιξη.
Από στιχουργικής απόψεως, το concept του άλμπουμ είναι κάπως χαλαρό, σωστά; Τι μπορείς να μας πεις γι’ αυτό;
Υπάρχει μια χαλαρή έννοια της κοινωνικής αποξένωσης, που συνδέεται με πράγματα όπως τα κοινωνικά μέσα, την πολιτική ταυτότητα και το διαδίκτυο γενικότερα. Έχω μάλλον μια έντονη αίσθηση ότι το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ιδίως, που συνδέονται με τις τρέχουσες τάσεις στην πολιτική, είναι μια πραγματικά ισχυρή δύναμη τόσο για να οδηγήσουν τους ανθρώπους τον έναν εναντίον του άλλου όσο και να κάνουν τους ανθρώπους να αποξενωθούν από τον κόσμο γύρω τους. Υπάρχουν επίσης πράγματα όπως τα smartphone, τα οποία έχουν κάνει τους ανθρώπους εθισμένους στο να κάνουν scroll down στο Facebook και το Instagram, ακόμη και αν δεν υπάρχει σχεδόν ποτέ πραγματικά ενδιαφέρον ή σχετικό περιεχόμενο εκεί. Είμαι ένοχος γι’ αυτό και εγώ. Όλα αυτά με τα οποία χάνουμε πραγματικά τον χρόνο μας, αντί να κοινωνικοποιούμαστε πραγματικά ή να προσπαθούμε να λύσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Είναι ευκολότερο από ποτέ να χάσετε τελείως τον εαυτό σας στο διαδίκτυο, για να μην χρειάζεται να νοιάζεστε για το τι συμβαίνει στη ζωή σας ή γύρω σας.
Αν σου ζητούσα να επιλέξεις ένα τραγούδι από το άλμπουμ για να ακούσω, ποιο τραγούδι θα επέλεγες και γιατί;
Το “The Waters”. Είναι το προσωπικό μου αγαπημένο και, από μουσικής άποψης, αυτό που έδειξε την κατεύθυνση προς την οποία θα πήγαινε το άλμπουμ από την αρχή, καθώς είναι ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψα για το άλμπουμ. Στιχουργικά, είναι περισσότερο ένα κομμάτι ατμόσφαιρας, όχι πολύ συνδεδεμένο με το χαλαρό θέμα του άλμπουμ, αλλά αυτό δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα, καθώς οι στίχοι μπορούν να ερμηνευτούν με πολλούς τρόπους. Είναι σίγουρα καλοκαιρινό τραγούδι που μου θυμίζει επίσης τα παιδικά μου καλοκαίρια.
Έχετε κυκλοφορήσει ένα στιχουργικό βίντεο για το “Indigo Screams”. Σκοπεύετε να κυκλοφορήσετε περισσότερα βίντεο για να υποστηρίξετε το άλμπουμ;
Ναι, στην πραγματικότητα γυρίζουμε ένα βίντεο για το “The Waters” καθώς μιλάμε! Ελπίζουμε να κυκλοφορήσει μέσα τον Αύγουστο, καθώς είναι σίγουρα ένα καλοκαιρινό τραγούδι και ένα καλοκαιρινό βίντεο (σ.σ.: Η συνέντευξη έγινε στα μέσα Αυγούστου).
Προτίθεται η μπάντα να παίξει ζωντανά για να υποστηρίξει αυτήν την κυκλοφορία; Έχετε κάποια σχετικά σχέδια;
Όπως προαναφέρθηκε, αυτή τη στιγμή η πανδημία εδώ είναι πραγματικά απρόβλεπτη και φαίνεται ότι μπορεί να είναι δύσκολο να περιοδεύσουμε ή να παίξουμε ζωντανά τους επόμενους μήνες, είτε στη Φινλανδία είτε αλλού στην Ευρώπη ή στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σίγουρα ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε να παίξουμε μερικές παραστάσεις, ειδικά όταν εκδοθεί το βινύλιο περίπου τον Οκτώβριο, αλλά μένει να το δούμε. Έχουμε κάνει πρόβες για ζωντανές εμφανίσεις και συνεχίζουμε να το κάνουμε ακόμα, οπότε ελπίζουμε!
Που μπορούμε να προμηθευτούμε τη μουσική σας;
Ψηφιακά, μπορείτε να αγοράσετε το άλμπουμ σχεδόν οπουδήποτε στο διαδίκτυο, όπως το iTunes Store ή το Amazon ή τη σελίδα μας Bandcamp. Μπορείτε επίσης να προπαραγγείλετε την έκδοση βινυλίου από το Bandcamp, η οποία θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο (υπάρχει μια τρομερή αναμονή στα πρέσα βινυλίου εδώ). Έχουν μείνει μερικά αντίγραφα CD του Bloodshed και του Blinding Sunlight αν σας ενδιαφέρει και ίσως κάνουμε μια μικρή κυκλοφορία του “Heat Death Of The Universe” σε CD επίσης φέτος. Εάν μας ακολουθείτε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα ενημερωθείτε για όλα αυτά!
Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου! Κλείσε αυτήν τη σύντομη συνέντευξη με ένα μήνυμα προς όλους τους αναγνώστες μας!
Μείνετε ασφαλείς εκεί έξω και συνεχίστε να ονειρεύεστε ένα λαμπρότερο μέλλον, πιθανώς με τη βοήθεια κάποιας αναζωογονητικής μουσικής! Θα μας ξανακούσετε σύντομα! Τις καλύτερες ευχές μου,
Συνέντευξη: Μιχάλης Νταλάκος
Μετάφραση: Κατερίνα Νίκου
Bandcamp
Spotify
Facebook
Instagram
Twitter
Band Members
Johannes Susitaival – φωνητικά, κιθάρα, τύμπανα, πλήκτρα
Vesa Ranta – κιθάρα
Tomi Laaksonen – μπάσο, κιθάρα
