AlbumsΚριτικές

Phil Lanzon – If You Think I’m Crazy (Phil Lanzon Ditties/Cargo)

Με μεγάλη χαρά αλλά και ανυπομονησία να ακούσω, έλαβα την τελευταία δουλειά του Phil Lanzon, του οργανίστα μιας εκ των αγαπημένων μου μπαντών (μαζί με τους Deep Purple και τους Black Sabbath), των Uriah Heep. Η αλήθεια είναι πως ο Phil είναι πολύ παραπάνω από απλώς ο οργανίστας των Heep, και αποτελεί ένα μικρό κεφάλαιο της ροκ ιστορίας από μόνος του, με σημαντικές συνεργασίες από τα τέλη των ‘70s μέχρι σήμερα. Παρά την τόσο μεγάλη ιστορία του, το “If You Think I’m Crazy” αποτελεί την πρώτη του δισκογραφική δουλειά και κυκλοφορεί αυτοχρηματοδοτούμενα από τον ίδιο και διανέμεται από την Βρετανική Cargo Records.

Το άλμπουμ του Phil αποτελεί το σημείο συνάντησης πολλών σημαντικών καλλιτεχνών, από τους μουσικούς τους τεχνικούς, έως και τον ζωγράφο που φιλοτέχνησε το πανέμορφο εξώφυλλό του. Ξεκινώντας λοιπόν από έξω προς τα μέσα, πρώτο συναντάμε το εξώφυλλο του παραλογιστή ζωγράφου Michael Cheval που για κάποιο λόγο με παραπέμπει προσωπικά σε σκηνή από την “Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων”. Τα θαύματα του “If You Think I’m Crazy” ηχογραφήθηκαν σε 5 διαφορετικά στούντιο της Αγγλίας ενώ στην καρέκλα των παραγωγών συναντάμε τον Simon Hanhart (Asia, 21 Guns Marillion, Killer Dwarfs, Waysted) καθώς και τον Richard Cottle (Charlie, Keats, Alan Parsons Project, John Par, κλπ). Φυσικά η λίστα συνεχίζεται με μια πλειάδα μουσικών όπως οι Richard Cottle (Charlie, Keats, Alan Parsons Project, John Parr), Craig Blundell (Steven Wilson, Frost, Pendragon), Laurence Cottle (Van Morrison, Alan Parsons Project, Black Sabbath), John Mitchell (Arena, Frost, Kino, It Bites), and so on…

Επί της ουσίας λοιπόν… Το άλμπουμ περιλαμβάνει 10 κομμάτια κλασσικού ροκ, με hard rock, progressive και ορχηστρικά μέρη. Το εναρκτήριο Mind Over Matter” θέτει με μεγάλη ακρίβεια το στίγμα και τον προσανατολισμό του “If You Think I’m Crazy”. Χωρίς καλά-καλά να το καταλάβεις η ενορχήστρωση “φουσκώνει” και αποκαλύπτεται μια ορχήστρα και πανέμορφα δεύτερα φωνητικά που σε ταξιδεύουν. Ο ήχος του άλμπουμ είναι πάρα πολύ καλός, ραφιναρισμένος, με λεπτομέρεια και πολύ υψηλή αισθητική, κρατώντας τα φυσικά ηχοχρώματα των οργάνων και διατηρώντας όλες της δυναμικές της μουσικής, θυμίζοντας πολύ καλές και ακριβές διεθνείς παραγωγές. Τα κομμάτια συνεχίζουν με την ίδια κατεύθυνση, και μετά από λίγο συνειδητοποίησα πως η ίδιες οι συνθέσεις σου δημιουργούν ένα όμορφο συναίσθημα ψυχικής ανάτασης, που σε πλημμυρίζει ενέργεια χωρίς να σου δημιουργεί υπερένταση ή άγρια συναισθήματα όπως συμβαίνει γενικά με το ροκ.

Θα πρέπει να σημειώσω εδώ πως το άλμπουμ δεν είναι instrumental και τα χρέη τραγουδιστή μοιράζονται οι John Mitchell, Andy Makin, Andy Caine αλλά και ο ίδιος ο Phil Lanzon που η ερμηνεία του στο “I Saw Two Englands” είναι απλά υπέροχη. Γενικά πρόκειται για ένα εξαιρετικό άλμπουμ από όλες της απόψεις, και μάλιστα αν αναλογιστούμε την τροπή της μουσικής βιομηχανίας, το “If You Think I’m Crazy” αποτελεί λαμπρό παράδειγμα και υπόδειγμα για το πώς πρέπει να είναι μια κυκλοφορία που έχει αξιώσεις και φιλοδοξεί να μείνει για πάντα στην καρδιά του ακροατή του. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους όσους αγαπούν το ροκ και το progressive και θέλουν να ακούσουν μια δουλειά αντάξια της ιστορίας του είδους.

9/10
Γιώργος Αβραμίδης
[email protected]

RodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X