Από τη Φινλανδία και με φόρα έρχονται οι Plaguebreeder οι οποίοι παρόλο που υπάρχουν από το 2010, τώρα κυκλοφόρησαν την πρώτη τους σημαντική δισκογραφική δουλειά που δεν είναι άλλη από αυτό εδώ το EP το οποίο όμως αξίζει και με το παραπάνω να ακούσετε. Αυτό το οποίο παίζουν είναι στην ουσία black/death metal με κάποια συμφωνικά στοιχεία εδώ και εκεί. Θα έλεγα βασικά ότι πατάνε περισσότερο στη black μεριά παρά στη death.
Προσοχή όμως. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα τυπικό black metal ξύσιμο εδώ. Αντίθετα, η μπάντα ρίχνει πραγματικά ξύλο με το παραπάνω, φέρνοντας μου στο νου τους Marduk στα πιο γκαζωμένα τους (ναι, για τέτοιο χαλασμό μιλάμε) αλλά με περισσότερη τεχνική και λίγο πιο έντονο το death metal στοιχείο. Τα κομμάτια έχουν δομές, η μπάντα έχει ξεκάθαρα ένα τεχνικό επίπεδο στις κιθάρες και όχι μόνο στα τύμπανα όπως είναι το σύνηθες σε τέτοια σχήματα, κάτι που φυσικά λειτουργεί υπέρ τους καθώς έχουν κατορθώσει να γράψουν ένα EP το οποίο ξεχωρίζει πολύ άνετα από το σωρό και τους τοποθετεί κατευθείαν σε θέση ισχύος συγκριτικά με άλλα συγκροτήματα.
Η παραγωγή είναι ιδανική, μακριά από “true” καραγκιοζιλίκια και γεμάτη όγκο. Βασικά, είναι μια παραγωγή που άνετα θα ταίριαζε και σε μια καθαρόαιμη death metal μπάντα και στους Plaguebreeder πάει γάντι. Κάτι που με ξένισε ωστόσο στο EP, είναι τα συμφωνικά στοιχεία που ανέφερα παραπάνω, τα οποία νιώθω ότι δεν ταιριάζουν στο υλικό της μπάντας, καθώς είναι αρκετά επιθετικοί για να χρησιμοποιούν synths και αυτό τα κάνει να ακούγονται αταίριαστα. Για να δώσω ένα παράδειγμα, είναι σαν να παίρνεις το “Legion” των Deicide και να του βάζεις χαρούμενες μελωδίες για solos. Δεν υφίσταται, πως το λένε, ευνουχίζεται η επιθετικότητα χωρίς λόγο.
Καλώς ή κακώς, κάποια πράγματα δεν πρέπει να αγγίζονται από μελωδίες και πλήκτρα και αυτό το EP είναι ένα από αυτά. Μια χαρά είναι βέβαια κι αυτά, δεν έχω κάτι εναντίον τους αλλά κάθε πράγμα στον καιρό του. Θα ήθελα πάντως στο μέλλον να τους ακούσω όπως πραγματικά τους αρμόζει. Με καταιγιστικά riffs, blast beats και μακριά από αταίριαστους ήχους και φυσικά όχι σε δέκα χρόνια πάλι. Πάντως, για να καταλάβετε πόσο καλοί είναι, ακόμα κι έτσι σπέρνουν.
8/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
