Το τέταρτο studio album για τους Αμερικάνους progressive rockers, Presto Ballet, που ιδρύθηκαν από τον κιθαρίστα των Metal Church, Kurdt Vanderhoof, όντας απόλυτα εγκλιματισμένο στα 70s, ηχογραφήθηκε με αναλογική μηχανή ηχογράφησης. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με τη μουσική των Presto Ballet, καταλαβαίνουν τη χρησιμότητα αυτής της ενέργειας, αφού δε θα υπήρχε καταλληλότερος τρόπος για να υποστηριχθεί ο αυθεντικά retro ήχος της μπάντας. Πράγματι η παραγωγή του ‘Relic of the Modern World’ είναι εξαιρετική για το είδος. Οι συνθέσεις των Presto Ballet θυμίζουν έντονα progressive σχήματα των 70s, όπως Rush και Genesis, μένοντας μακριά από τις πιο μοντέρνες εκδοχές του progressive. Οι ήχοι που χρησιμοποιούνται στα keyboards είναι επίσης αναλογικοί, και μάλιστα o hammond προέρχεται από real hammond organ. Αν και επέλεξαν να αναπαράγουν ένα στυλ που έχει ξεπεραστεί πλέον, τα κομμάτια τους δεν στερούνται δημιουργικότητας: είναι γεμάτα έξυπνα grooves, catchy μελωδίες και πραγματικά αξιομνημόνευτα riffs. Από θέμα πολυπλοκότητας και τεχνικής, οι συνθέσεις είναι σχετικά απλές για progressive (όχι απλοϊκές, όμως), πράγμα καθόλου κακό, αφού σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να κούραζαν (ιδιαίτερα το μη μυημένο κοινό). Τεχνικά, ωστόσο, το άλμπουμ, σε όλη του την έκταση είναι άρτια εκτελεσμένο. Στιχουργικά, όπως αναφέρει και ο μπασίστας της μπάντας, Bobby Ferkovich, έχουν προσπαθήσει να κινούνται σε θέματα που αγγίζουν ανθρώπους όλων των ηλικιών, αλλά και όλων των εποχών. Προσωπικά βρήκα πολύ ενδιαφέρον το πιανιστικό ‘Prelude to Farewell’, που κατά κάποιον τρόπο λειτουργεί ως εισαγωγή στο 20λεπτο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου. Αν σας αρέσει το είδος αυτό (70s prog rock σε αυστηρά πλαίσια, όμως), το πιθανότερο είναι πως πρέπει να σας το προτείνω. Ανεπιφύλακτα κιόλας.
7/10
Μαριάνθη Μακροπούλου
