Για ένα death/grind metal σχήμα πρόκειται η περίπτωση των Putrid Offal οι οποίοι κατάγονται από τη Γαλλία και έχουν τις ρίζες τους πίσω στο μακρινό 1991 παρακαλώ, χρονιά που χαρακτηρίζεται ως χρυσή για το death metal. Δυστυχώς, διαλύθηκαν το 1995 για να επιστρέψουν στην ενεργό δράση το 2013 μέχρι και σήμερα. Αυτός ο δίσκος αποτελεί τον δεύτερο τους μετά το “Mature Necropsy” του 2015 (το λες και φόρο τιμής «από την ανάποδη» στο “Premature Autopsy” των Entombed).
Σε πρώτη φάση, την προσοχή μου κέρδισε το εκπληκτικό εξώφυλλο του δίσκου το οποίο θύμισε εποχές που οι μπάντες έδιναν προσοχή μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια της κυκλοφορίας τους. Ωστόσο και το μουσικό περιεχόμενο δεν απογοητεύει. Βλέπετε, σε αντίθεση με τον κάθε κακομοίρη που θυμάται στα 50 του ότι είχε μπάντα και επανέρχεται με σκοπό να ταλαιπωρήσει τα αυτιά μας και την υπομονή μας, οι Putrid Offal έχουν μια έμπνευση και μια τσίπα και καταφέρνουν εν τέλει να πείσουν ότι μπορούν να κάνουν πράγματα σε ένα είδος που είναι στάσιμο εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Πατώντας πάνω στους Repulsion στον τομέα του riffing και ηχητικά στους Entombed (το ότι τους αγαπούν φαίνεται από το όνομα του προηγούμενου τους δίσκου εξάλλου) δημιουργούν ένα μείγμα που θυμίζει τους Σουηδούς General Surgery χωρίς να είναι αντιγραφή και που στο τέλος της ημέρας, είναι αρκετό για να με κάνει να θέλω να ακούσω ξανά το δίσκο. Το μόνο αρνητικό σχετικά με το δίσκο είναι ότι βασανίζεται από το γνωστό σύνδρομο του death/grind, δηλαδή πολλά κομμάτια με πολύ μικρές διάρκειες και το αποτέλεσμα είναι να κάνει μια κοιλιά από ένα σημείο και μετά, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να τον χαντακώσει.
Πιστεύω πως αν συνεχίσουν έτσι, στο μέλλον θα έχουμε κάτι ακόμα πιο δυνατό από αυτούς. Απλά θα πρέπει να προσέξουν λίγο τις δομές από εδώ και πέρα γιατί είναι κρίμα να το χάσουν εκεί. Και τώρα που φτάσατε μέχρι εδώ, να ακούσετε και το “Left Hand Pathology” των General Surgery. Όλα εγώ θα τα λέω πια;
7,5/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
