Δεν είναι λίγα τα συγκροτήματα που στις μέρες μας προσπαθούν να επαναφέρουν το Heavy Metal των 80’s.Πολλοί προσπάθησαν αλλά λίγα μπόρεσαν να το καταφέρουν τόσο καλά όσο οι Ravage.Το συγκρότημα άρχισε την πορεία του στα τέλη των 90’s αλλά λόγω πολλών αλλαγών στο line-up έμεινε τόσο καιρό καταχωνιασμένο στην underground σκηνή και το 2003 κατάφερε να βγάλει το EP ”Curse Of Heaven” και από τότε έπειτα από τόσα χρόνια αλλαγών (πάλι) στο Line-up και άλλων προβλημάτων, επιτέλους κατέφτασαν με τον δεύτερο full-length δίσκο τους. Ο ήχος τους είναι διαμορφωμένος αρκετά από Iron Maiden,Judas Priest καθώς και τις πρώτες μέρες του Thrash.Πορωτικά riffs που εναλλάσσονται μεταξύ Thrash και Heavy Metal κάνουν κάθε κομμάτι ένα εκρηκτικό συνδυασμό με τα φωνητικά να έχουν μία πολύ μεγάλη ποικιλία καθ’ όλη την διάρκεια του δίσκου. Το μόνο αρνητικό σημείο που μπορώ να εστιάσω στα φωνητικά είναι τα υψίσυχνα φωνητικά του που σε αρκετά σημεία δεν είναι και ότι καλύτερο μπορείς να ακούσεις. Το πόσο επηρεασμένοι είναι από τους άρχοντες Judas Priest, φαίνεται από την διασκευή που κάνανε στο γνωστό ”Nightcrawler”, αλλά και στην χροιά των φωνητικών σε πολλά κομμάτια. Γενικά ο δίσκος προσφέρει πολλές καλές στιγμές με πολύ καλές συνθέσεις, αλλά δεν είναι σε θέση να αναγεννήσει όλο αυτό το μουσικό είδος με αποτέλεσμα η κυκλοφορία να απευθύνεται μόνο σε μερικούς παλιούς πιστούς. Οι υπόλοιποι θα το βρείτε απλά συμπαθητικό.
7/10
Ηλίας Μαρόγλου
