Το γεγονός ότι η Ιταλία δεν έχει τόσο μεγάλη παράδοση στα πιο ακραία είδη του metal, θεωρώ πως είναι δα και κανένα επτασφράγιστο μυστικό. Με τα περισσότερα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας να κινούνται σε πιο κλασικά είδη, οι Reality Grey κάνουν την διαφορά και ορμώμενοι εκ του Bari, επιμένουν Σουηδικά από το 2004. Το “Beneath This Crown” το οποίο κυκλοφορεί φέτος, αποτελεί την τρίτη δουλειά τους.
Με το σκεπτικό ότι μεσολαβούν αρκετά χρόνια μεταξύ των κυκλοφοριών τους και παρατηρώντας και τον αριθμό των κομματιών (δεκατρία στο σύνολο) θεωρώ πως οι Reality Grey έχουν μάλλον πολλά να πουν. Πρώτη επαφή λοιπόν με τη μπάντα, οπότε οφείλει να αναφερθεί πως τουλάχιστον στη νέα δουλειά τους οι Ιταλοί ακούγονται σαν μια σύμπραξη των Meshuggah πρωτίστως και των Scar Symmetry εποχής “Pitch Black Progress” (τι έπος!), ενώ ενίοτε λοξοκοιτάνε και προς Αμερική στους As I Lay Dying.
Το συγκρότημα έχει επιλέξει να κινηθεί στα πλαίσια του μοντέρνου death/groove metal, ενός ήχου που καλώς η κακώς έχει κάνει τον κύκλο του, ειδικά στις δυο περασμένες δεκαετίες. Η φουτουριστική αύρα στα κομμάτια αλλά και στιχουργικά όταν προσαρμόζεται σωστά, μπορεί πάντα να δουλέψει και εδώ οι Reality Grey την έχουν χρησιμοποιήσει προς όφελός τους, χωρίς να υποπέσουν σε υπερβολές. Εκτελεστικά είναι τουλάχιστον άψογοι. Ογκώδη riffs και άρτια solos. Σίγουρα οι κιθαρίστες έχουν εικόνισμα τον Per Nilsson (Scar Symmetry, Nocturnal Rites). Από τον τόνο μέχρι τις φράσεις τους, φέρνουν ξεκάθαρα στο μυαλό τον Σουηδό βιρτουόζο σε σημείο να αναρωτιέσαι αν ακούς τον ίδιο. Τύμπανα-μετρονόμος και επίσης αρκετά καλά φωνητικά που ακροβατούν μεταξύ των metalcore screams και της σκανδιναβικής death metal σχολής.
Μέσα στην σχεδόν μια ώρα που διαρκεί το “Beneath This Crown” ξεχωρίζουν το εναρκτήριο “Fade In Fear” το οποίο παίρνει κεφάλια με την έμφυτη «σουηδίλα» του και το φοβερό του refrain. To “Preachers Of Hatred” είναι ξεκάθαρα το πιο brutal κομμάτι του δίσκου με εντελώς Slayer riff. Επίσης highlight τα μελωδικά “Daybreakers” με τα α-λα Meshuggah φωνητικά αλλά και το ομώνυμο “Beneath This Crown” με το τελευταίο να είναι μάλλον και το πιο βατό κομμάτι του δίσκου. Το κλείσιμο με το “The Void” θα σας θυμίσει ένδοξες metalcore mid-00s εποχές.
Κι όμως θα ήθελα στο τέλος να έχω ευχαριστηθεί το “Beneath This Crown” πολύ περισσότερο από όσο έγινε. Και αυτό διότι πέραν του δεδομένου των ικανοτήτων των Reality Grey, ένιωσα μια μονοτονία ειδικά στη μέση του άλμπουμ. Τα πολλά κοφτά επαναλαμβανόμενα riffs και τα breakdowns ναι μεν προκαλούν το κεφάλι να κουνηθεί αλλά κατά τη γνώμη μου δε χρειαζόταν η τόσο εκτεταμένη χρήση τους, με επακόλουθο να χαντακώνονται αρκετά κομμάτια στην επανάληψη. Αντιθέτως, στα κομμάτια που ξεφεύγουν από τη σκιά των Meshuggah και βγάζουν και την πιο melo-death πλευρά τους, η κατάσταση αλλάζει άρδην προς το καλύτερο. Για την ώρα οι Reality Grey περνούν με ευκολία τη βάση. Έχουν τα εργαλεία, μένει να χτίσουν λίγο πιο ποικιλόμορφα.
6,5/10
Βασίλης Μπατίλας
vasilis_vd@hotmail.com
