Ανταποκρίσεις

Riot V, Tanith, Strikelight

Riot V, Tanith, Strikelight

Κυριακή 03 Νοεμβρίου 2019, ΚΥΤΤΑΡΟ, Αθήνα

 

Παίζει να μην υπήρχε πιο ιδανικός τρόπος να ανοίξει ο Νοέμβριος για τους οπαδούς του κλασσικού metal. Τρία εξαιρετικά συγκροτήματα, το καθένα για τον δικό του λόγο, έδωσαν το παρόν στην σκηνή με πραγματικά πολύ χαμηλό αντίτιμο.

Πάμε λοιπόν στα του αγώνα. Κάθοδος στο κέντρο της Αθήνας με τον φόβο να μην γίνουμε λούτσα από τα καιρικά φαινόμενα (spoiler alert: δεν γίναμε) και μισή ώρα πριν την υποτιθέμενη ώρα έναρξης (εννοώ άνοιγμα της πόρτας) ήδη έχει αρκετό κόσμο και φυσικά πολλά γνωστά πρόσωπα. Η πόρτα δεν άνοιξε ποτέ στην ώρα της δυστυχώς και η μια επιπλέον ώρα (…) ώρα μας έδωσε αρκετό χρόνο να κουτσομπολεύουμε the heavy metal way.

Όπως και να έχει όταν η πόρτα άνοιξε άπλωσα την κορμάρα μου στον όροφο του μαγαζιού (γεράματα) και περίμενα το πρώτο σχήμα να πατήσει το σανίδι. Οι Strikelight λοιπόν κάνουν το ντου και μπροστά σε απαράδεκτα λίγο κόσμο (αρχής γενόμενης ότι υπήρξε και μια ώρα καθυστέρηση) αρχίζουν να θερίζουν με το 80’s metal του που τόσο πολύ αγαπάει τους Iron Maiden. το σχήμα φέτος κλείνει 20 χρόνια, χαριτολογώντας αναφέρθηκε ότι το σχήμα είναι πιο μεγάλο σε ηλικία από τον ντράμερ.

Ο ήχος τους καλός και ο Χατζηανδρέου ήταν σε δαιμονισμένη φόρμα πίσω από το μικρόφωνο. Οι Strikelight έπαιξαν σαν να μην υπήρχε αύριο, όπως παίζουν δηλαδή κάθε φορά, και μας χάρισαν ένα πλήρες σετ (αν κατάλαβα δεν έκοψαν κάποιο κομμάτι). Κρίμα που ένα τόσο δυνατό σχήμα να παίζει μπροστά σε τόσο λίγο κόσμο…

Σειρά με τους Tanith που είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση για συγκρότημα. Σπάνια βλέπουμε συγκροτήματα από την Αμερική στα πρώτα τους βήματα. Μπορεί σαν έτος ίδρυσης να έχουν το 2017 όμως φέτος μόλις κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους. Είχε λοιπόν μεγάλο ενδιαφέρον για μένα πως μεταφράζεται το μελωδικό 70’s hard rock τους επί σκηνής. Το σχήμα λοιπόν του Russ Tippins (γνωστού για με έργο του με τους Satan) πάτησε στην σκηνή ντυμένο ανάλογα και μας παρουσίασε δύο πρόσωπα. Από την μια είχαμε τις δυνατές στιγμές όπως το “Citadel” που έκλεισε την εμφάνιση τους που η λυρικότητα πάει χέρι χέρι με την δύναμη και άλλες που ήταν απλά υπερβολικά υποτονικοί και πάγωσαν κάπως το κοινό που δεδομένα ήθελε ένα πιο δυνατό σχήμα.

Πολύ ωραία η φωνή της Cindy Maynard που έδειχνε να απολαμβάνει την όλη φάση. Ίσως αν τους έβλεπα μόνους τους ή μαζί με ένα διαφορετικό line up να μου άρεσαν περισσότερο. Έπαιξαν σχεδόν όλο το άλμπουμ τους αλλά δυστυχώς στο τέλος της μέρας με κούρασαν.

Με το πρόγραμμα να έχει βγει από το παράθυρο ετοιμάστηκα να δω για άλλη μια φορά ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Τα δύο μεγάλα πανό εξαφανίζουν το drum set αλλά θέτουν την διάθεση με την πιο μπρατσομένη αστεία μασκότ στην ιστορία της μουσικής μας.

Το τι ακολούθησε ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Το σχήμα βγαίνει με “Victory” / “Armor of Light” / “Flight Of The Warrior” στα καπάκια και γίνεται ολίγον τι Βιετνάμ από κάτω.

Ήχος λαμπάδα με μοναδική εξαίρεση τα φωνητικά του Todd που ήταν εγκληματικά πίσω σχεδόν σε όλη την διάρκεια κάτι που όμως δεν ενόχλησε τους οπαδούς που είχαν γεμίσει το μαγαζί. Όταν είσαι στον χώρο από το 1975 και ΔΕΝ έχεις βγάλει μέτριο (πόσο μάλλον κακό) δίσκο κάποιος καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι να ικανοποιήσεις τους πάντες. Παρόλα αυτά η επιλογή των κομματιών είναι εντυπωσιακή μιας και ακούμε κομμάτια όπως το “49er” / “Gunfighter” / “Magic Maker”… τι άλλο να ζητήσεις; Ίσως όλο το “Thundersteel” αλλά όπως είπα δεν γίνονται όλα!

Το κατά πόσο όσα λέει ο Todd για το Ελληνικό ισχύουν και δεν είναι μαλαγανιές προσωπικά δεν με απασχολεί. Ο κόσμος το απολαμβάνει και αυτό είναι ολοφάνερο στις αντιδράσεις του κοινού. Και αυτό οι Riot το ανταποδίδουν με ένα μεγάλο setlist δύο ωρών που μας στέλνει αδιάβαστους. Θα ήταν αμαρτία να πω ότι μου έλειψαν κάποια κομμάτια γιατί πάρα πολύ απλά θα έπρεπε να παίξουν ένα τετράωρο για να με καλύψουν (σχεδόν).

Οι Riot είναι απόλυτοι επαγγελματίες επί σκηνής αλλά δεν πουλάνε το εμπόρευμα τους μηχανικά. Θα μπορούσαν να παίξουν το κλασσικό 90’ και κανείς δεν θα μπορούσε να πει τίποτα. Τόσοι και τόσοι πιο “άσημοι” το κάνουν. Αντίθετα έπαιξαν, ίδρωσαν και γούσταραν μαζί μας μέχρι το τελευταίο λεπτό. Σίγουρα μια από τις καλύτερες εμφανίσεις τους στην χώρα μας!

 

Κείμενο & Φωτογραφίες :Μιχάλης Νταλάκος

haursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothnano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X