Χμμ… Γερμανοί και Black metal σημειώσατε Χ. Η εν λόγω χώρα συνεχίζει την ανεξέλενκτη παραγωγή extreme ακουσμάτων και το σύνδρομο του Iznogood αρχίζει να θεριεύει. Οι Sado Sathanas από την άλλη περίμεναν υπομονετικά αρκετά χρόνια, καθώς έχουν σχηματιστεί από το 1996, για να κυκλοφορήσουν το πρώτο τους full length album. Μέχρι σήμερα βέβαια δεν ήταν τελείως ανενεργοί, μας έχουν δείξει δείγματα ζωής δια μέσου αρκετών demos και EP’s αλλά τι να το κάνεις…Τα πλεονεκτήματα αυτού του δίσκου: Ρυθμικές κιθάρες με μελωδίες που σου μένουν, heavy αλλά και συμφωνικά στοιχεία και σχετικά καλοδουλεμένη παραγωγή. Για να περάσουμε και στα μειονεκτήματα όμως…Γιατί να μην έχουν να μας προσφέρουν κάτι εκτός από αναμασημένους Emperor και Borgnagar και μάλιστα όχι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο; Γιατί να υπάρχουν όλα αυτά τα απότομα κλεισίματα στο τέλος κάθε κομματιού να μας χαλάνε την ατμόσφαιρα και να μας κάνουν τα νεύρα κρόσια; Και κυρίως γιατί δεν δοκιμάζουν κάτι που δεν έχει πεθάνει προ πολλού; Ρητορικές ερωτήσεις τις οποίες θα συνεχίζω να παραθέτω κάθε φορά που ακούω κάτι τέτοιο και που να πάρει είναι πολλές. Παρόλα αυτά όσοι ασχολείστε με το είδος δεν χάνεται και τίποτα με το να το περάσετε από μια ακρόαση. Εγώ πάντως κουράστηκα.
4/10
Αγγελική Καπίρη
