Χαρακτηριστικό παράδειγμα μπάντας cocktail. Κατ’ αρχάς βάζουμε φολκλόρικη βάση. Έπειτα heavy κιθαριστικά riff αλά In Extemo, βασικό συστατικό είναι να βρούμε άλλα 50 άτομα να παίζουν ακόμη και το πιο μικρό πνευστό. Ακόμη ας μην ξεχνάμε τον γερμανικό στίχο και τα ηλεκτρονικά σημεία γιατί οι συμπατριώτες μας οι Rammstein μας έχουν στιγματίσει βαθιά την ψυχή μας, βάζοντας και μια δοση σκοταδιού για να υπάρχει. Αλλά επειδή όταν μας έρχονται και αναλαμπές από τα παιδικά μας χρόνια, τότε που ακούγαμε Dead Kennedys, πετάμε και κάνα-δύο κομμάτια που punk-ίζουν για να δικαιολογήσουμε και το μοικάνι τουλάχιστον 2 μελών της μπάντας. Αυτός ο δίσκος πραγματικά με μπέρδεψε και αρχικά αναρωτιόμουν αν δεν πιάνω τι θέλει να πει ο ποιητής. Αν και μεμονωμένα κομμάτια σαν το instrumental ‘For the Clansmen’, το εναρκτήριο ‘Bist du Bereit’ και το αρκετά δυνατό ‘1212’ ακούγονται ενδιαφέροντα, η πλειοψηφία των κομματιών είναι στο επίπεδο του μετρίου ή κάτω απ ‘αυτό και τόσο παράταιρα μεταξύ του, συνεπώς το σύνολο είναι ελαφρώς λατέρνα. Διατηρώ πάντως επιφυλάξεις και ελπίδες ότι κάποια μέρα θα μας παρουσιάσουν κάτι καλύτερο.
5/10
Αγγελική Καπίρη
