Ακούγοντας το δίσκο που ετοίμασαν οι Scornage, thrash μπάντα που βρίσκεται στο χώρο από το 1998, προσπάθησα να διευκρινίσω για ποιο λόγο δε με ενθουσίασαν. Αν και είναι «όσο thrash χρειάζεται» ίσως θα προτιμούσα λίγο παραπάνω τονισμό ώστε να μπορώ να πω ότι είναι «pure» του είδους. Καταλήγω ότι μάλλον με ενόχλησε λίγο ο συνδυασμός με τα φωνητικά τους. Οι φωνές ακούγονται κάπως πιο σκοτεινές, κοντά στο black metal και με απομάκρυναν ολότελα από τα παιχνιδιαρίσματα στη μουσική τους. Οι συνθέσεις τους έχουν μια ένταση, μια ταχύτητα, μια δυναμική που μου φαίνεται πως για κάποιο αόριστο λόγο χάνεται. Ίσως να φταίει και ο αχρείαστος συνδυασμός με κάποια ζοφερά solos, τα οποία όμως αποπροσανατολίζουν και δεν ξεκουράζουν, από τον «ίσιο» ήχο τους και το καθαρά thrash ύφος τους. Για να κλείσω όμως σίγουρα οι Scornage έχουν να πουν πράγματα στο κοινό. Είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν θαυμαστές και μετρώντας και αυτούς που ήδη θα έχουν, αυτό είναι θετικό για την πορεία τους. Πάντως εμένα δε με άγγιξαν ώστε να τους εντάξω κάπου υψηλότερα και να μην πω απλώς ότι ως aggressive thrash μπάντα είναι απλώς οκ.
5/10
Ήλια Τσάρα
