[Option A]
H εξάδα από το Oakland μας παρουσιάζει το πρώτο της full-length με 4 μόλις κομμάτια τα οποία είναι αρκετά ώστε να μας πείσει ότι “το χει”! Η μουσική κατάρτιση των μελών του συγκροτήματος φαίνεται από τη πρώτη νότα του εναρκτήριου “Winter” όπου η αίσθηση του ψυχρού παγωμένου ήχου στοιχειώνει τα αυτιά μας και οι εναλλαγές των φωνητικών γραμμών όσο και των μουσικών εξάρσεων δίνουν και παίρνουν, κομμάτι το όποιο αν αφεθείς σου δίνει πολλές εικόνες. Το “Decline” ακολουθεί και η εισαγωγή του θυμίζει Deftones συνεχίζοντας σε sludge μονοπάτια με φωνητικά gothic αλλά και με αρκετά καλογραμμένα πλήκτρα, τα καθαρά φωνητικά προσθέτουν μια αρκετά catchy διάθεση. Το “Sunrise” είναι ένα doom κομμάτι όπου οι αρκετά αργοί ρυθμοί εναλλάσσονται με progressive πειραματισμούς αλλά και death φωνητικά. Το κομμάτι που κλείνει τη κυκλοφορία αυτή είναι το “Black Waters” στο οποίο το groove είναι αισθητό σε όλη του τη διάρκεια με μυστηριακά τελετουργικά φωνητικά που στη συνέχεια black-ιζουν και αργοσβήνουν προς τα τελευταία λεπτά από τα εξαιρετικά γυναικεία φωνητικά που κλείνουν το άλμπουμ τόσο εξαιρετικά! Η κινηματογραφική ατμοσφαιρική αίσθηση είναι διάχυτη σε όλη τη διάρκεια του “To Sail Black Waters” και η μπάντα κερδίζει εν τέλει το στοίχημα και ταράζει επιδεικτικά τα λιμνάζοντα μαύρα νερά του σύγχρονου metal ήχου!
8/10
Στάθης Αυγέρης
[Option B]
Ντεμπούτο για τους Αμερικανούς Secrets of the Sky, οι οποίοι μας συστήνονται με τέσσερις μόλις νέες επικές συνθέσεις, οι οποίες φτάνουν τα 40 λεπτά διάρκεια συνολικά. Η μουσική τους κινείται σε Progressive/Black/Doom μονοπάτια και μια μαυρίλα αιωρείται πάνω από κάθε κομμάτι, ιδανικό για έναν βαρύ και δύσκολο χειμώνα. Οι συνθέσεις είναι πολύ καλές, αργόσυρτες ως επί το πλείστων, με καθαρό κρυστάλλινο ήχο ειδικά στις κιθάρες που δίνουν έναν βαρύ τόνο στο όλο εγχείρημα. Σε περνάνε από μουσικές διακυμάνσεις και σου κρατάνε πάντα το ενδιαφέρον, πάντα όμως σε down tempo ρυθμούς και τα κομμάτια έχουν μια δομή, μακρόσυρτη και αργή. Τα καθαρά του τραγουδιστή είναι εξίσου καλά και με τα brutal και έχει δώσει πολύ καλές ερμηνείες, ανεβάζοντας τα κομμάτια επίπεδο. Επίσης, τα καθαρά μουσικά μέρη είναι πολύ ατμοσφαιρικά και συχνά εξελίσσονται σε βαριά και ασήκωτα, πορωτικά doom riffs. Σίγουρα θέλουν πολλές ακροάσεις για να καταλάβεις την όλη φάση, αλλά στο τέλος σε αποζημιώνουν με καλή μουσική.
6/10
Τένια Λάρδα
