Οι Αυστριακοί symphonic metallers Serenity επιστρέφουν με το νέο τέταρτο album τους “War Of Ages”, πηγαίνοντας τη μουσική τους ένα βήμα παραπέρα. Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Ο νέος δίσκος βρίσκει τη μπάντα να έχει ξεπεράσει το χρόνιο πρόβλημα που μέχρι πρόπερσι ονομαζόταν “support στη φωνή του Georg Neuhauser”. Το ρόλο του λυτρωτή ανέλαβε η συμπαθεστάτη Clementine Delauney, δίνοντας έναν αέρα ανανέωσης στους Serenity. Το τελευταίο φαίνεται ήδη από πολύ νωρίς με το εναρκτήριο “Wings Of Madness”. Το “War Of Ages”, πέραν της νέας αυτής προσθήκης, περιέχει όλα τα γνωστά trademark στοιχεία που οι Serenity έχουν καταφέρει να πλάσουν στη σχετικά σύντομη μέχρι στιγμής πορεία τους στο χώρο. Άψογες ενορχηστρώσεις στα συμφωνικά μέρη, αξιοσημείωτες προσπάθειες στις κιθάρες (αν και η φάση είναι πολύ οικεία με Kamelot) και φυσικά το χαρισματικό Georg να δίνει μαγεία σε όλη τη διάρκεια της ακρόασης. Οι ερμηνείες όμως φαίνεται να είναι δυσανάλογες. Όταν στις τάξεις τους εισέρχεται μία τόσο ταλαντούχα γυναικεία φωνή, πρέπει να της δίνεται επαρκής χρόνος ώστε να εξοικειωθεί με το κοινό. Και το γεγονός ότι πρέπει να φτάσουμε στο “For Freedom’s Sake” (τέταρτο κατά σειρά στο δίσκο) για να την μελετήσουμε πιο προσεκτικά, σου κινεί λίγο την περιέργεια. οι πολλές power metal αναφορές δε λείπουν ούτε αυτή τη φορά, μαρτυρώντας πως οι Serenity παίζουν εκ του ασφαλούς. Η πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει πίσω από τις κονσόλες καθιστά το “War Of Ages” μία από τις εντυπωσιακότερες δημιουργίες που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο είδος, ενώ η λυρικότητα είναι παρούσα στο περισσότερο στιχουργικό μέρος του album. Μία λυρικότητα που αντικατοπτρίζεται ευθέως στο εντυπωσιακό εξώφυλλο του δικού μας Seth Siro Anton (με τον οποίο είχαν συνεργαστεί ξανά στο ντεμπούτο “Words Untold & Dreams Unlived”), εσωκλείωντας όλο το νόημα του album σε ένα κομμάτι χαρτί. Στην πορεία της ακρόασης θα συναντήσεις μεν κάποιες πιο καθαρά heavy εκπληξούλες (“The Matricide”) και κάποια σύντομα hard rock ξεσπάσματα (“Tannenberg”), αλλά κατά τ’ άλλα δε θα έρθεις αντιμέτωπος με κάτι το πραγματικά πρωτάκουστο. Φτάνουμε λίγο πριν το τέλος και συγκεκριμένα στην πιο οπερετική σύνθεση του δίσκου, “Legacy Of Tudors”, και η απορία μου εξακολουθεί να υπάρχει. Τελικά η Clementine είναι βασικό μέλος των Serenity ή όχι; Το δικό μου συμπέρασμα είναι πως ο ρόλος της είναι συμπληρωματικός, καθώς κατά βάση την απολαμβάνουμε μόνο σε χορωδιακά μέρη. Και το λογικό ερώτημα είναι το εξής: Εάν εξ’ αρχής οι Serenity σκόπευαν σε ένα απλό support, γιατί δεν έμειναν σε απλές guest συμμετοχές όπως είχε γίνει με Ailyn (Sirenia) και Amanda Somerville; Δε στέκομαι όμως σε αυτό. Το “War Of Ages”, για να επανέλθουμε, είναι ένα album που τηρεί όλα εκείνα τα standards συμφωνικού metal και με το παραπάνω. Απλά πιστεύω πως οι Serenity λειτουργούν καλύτερα υπό τη μορφή ντουέτου. Πάντως σαν κυκλοφορία σίγουρα αξίζει.
7.5/10
Χάρης Μπελαδάκης
