Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένας καταξιωμένος μουσικός αποφασίζει να κυκλοφορήσει μια προσωπική δουλειά. Ένας από τους πιο συμβατικούς είναι το να μπορέσει να παρουσιάσει ιδέες που ίσως να μην γίνονταν αποδεκτές μέσα από το συγκρότημά του. Ένας πιο ριζοσπαστικός είναι αυτός του να επιχειρήσει να παρουσιάσει κάτι παντελώς διαφορετικό από το σύνηθες ύφος του. Κάποιες φορές απλά θέλει να κάνει ό,τι του καπνίσει χωρίς να πρέπει να διαπραγματευτεί με κανέναν.
Ο Mariusz Duda είναι γνωστός στους κύκλους του progressive metal με τα επιτυχημένα του σχήματα, τους Riverside και Lunatic Soul. Η καραντίνα τον έκανε υπερδραστήριο με αποτέλεσμα το “Claustrophobic Universe” να είναι η δεύτερη προσωπική του δουλειά μετά το “Lockdown Spaces” που κυκλοφόρησε πέρσι. Εδώ σημειώνω ότι δεν έτυχε να ακούσω το συγκεκριμένο άλμπουμ.
Το πρώτο κομμάτι “Knock Lock” μου κίνησε το ενδιαφέρον μιας και οι ambient ηλεκτρονικοί του ήχοι με προδιέθεσαν για κάτι το τουλάχιστον ατμοσφαιρικό. Το ίδιο και το δεύτερο. Το ίδιο και το τρ…για μισό λεπτό εδώ! Έπρεπε να κοιτάξω το player και να σιγουρευτώ ότι όντως είχαμε αλλάξει τραγούδι και απλά δεν άκουγα μια πολύ μεγάλη εισαγωγή.
Πώς να το θέσω απλά; Το “Claustrophobic Universe” είναι ένα άλμπουμ ηλεκτρονικής μουσικής που καμία θέση δεν έχει σε αυτό το έντυπο. Όλα τα κομμάτια λίγο πολύ πατάνε στο ίδιο μοτίβο, κορύφωση δεν υπάρχει. Αρκετή ατμόσφαιρα υπάρχει αλλά δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση. Βαρέθηκα πιο γρήγορα από ότι συνήθως πεινάω. Προσωπικά αν ήθελα να ακούσω ηλεκτρονική μουσική θα διάλεγα τουλάχιστον κάτι πιο δυνατό και ποικιλόμορφο. Το “Claustrophobic Universe” θα μπορούσε να μου χρησιμεύει μόνο αν έφτιαχνα συλλογές και έψαχνα ψαγμένες εισαγωγές. Από μένα είναι ΟΧΙ.
4/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
