Τώρα που τον τελευταίο καιρό οι Nightwish έχουν μπει στον πάγο, ο μπασίστας της μπάντας, Marco Hietala δε χάνει καιρό και ξαναθέτει το επί 24 παρακαλώ χρόνια solo project του τους Tarot και πάλι σε λειτουργία. Θα ήταν βέβαια πολύ άδικο να κάτσουμε και να συγκρίνουμε Nightwish με Tarot, καθώς ουδεμία σχέση έχουν μεταξύ τους, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά. Οπότε καλύτερα να τους συγκρίνουμε με τις τελευταίες τους κυκλοφορίες τους. Ακούγοντας το “Gravity Of Light”, κάποιος που έχει ασχοληθεί μαζί τους θα καταλάβει ότι έχουν κάνει αρκετά πιο heavy τον ήχο τους, κάτι που έλειπε από τα προηγούμενα “μελωδικά” “Suffer Our Pleasures” και “Crows Fly Back”. Η παραγωγή έχει βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό και αυτό ακούγεται κυρίως στις κιθάρες και το μπάσο, οι συνθέσεις έχουν σκοτεινιάσει αρκετά (το “Magic And Technology” θα μπορούσε να αποτελεί κάλλιστα κομμάτι των Candlemass), ενώ η φωνή του Marco φαίνεται να δένει αρκετά με τους ρυθμούς της κιθάρας του αδερφού του,Zachary. Ο δίσκος, στα 50 περίπου λεπτά διάρκειάς του, θα σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον, αφού διαθέτει μερικά πολύ δυναμικά τραγούδια, με αναμφίβολα highlights του album το εναρκτήριο “Satan Is Dead” (πιασάρικο ε;), το “Calling Down The Rain” με refrain που σε παραπέμπει με τη μία σε Helloween και το πιο epic “I Walk Forever”. Μόνο κακό που ίσως να εντοπίσεις είναι η ύπαρξη κάποιων fillers, ειδικά στο τέλος (το “Gone”, αν και πολύ ωραία μπαλάντα, μοιάζει σαν τη μύγα μες το γάλα). Ολοκληρώνοντας την ακρόαση του “Gravity Of Light” η πρώτη σκέψη που μου πέρασε απ’ το μυαλό είναι ότι πρόκειται για έναν αρκετά καλό δίσκο και ενδεχομένως μερικοί οπαδοί του είδους να περάσουν καλά για λίγο ακούγοντάς τον. Γνώμη μου πάντως είναι ότι μπορούσαν και καλύτερα.
6,5/10
Χάρης Μπελαδάκης
