Προτού αρχίσω να ακούω το promo για την κριτική, είχα ήδη ακούσει ένα δείγμα από την πρώτη τους δουλειά στο YouTube, με το κομμάτι “Hellfire Rock”. Ομολογώ πως ενθουσιάστηκα με αυτό που άκουσα. Παλιό, σκουριασμένο hard rock, το οποίο σε πολλά σημεία κάνει τα δικά του περάσματα από το glam metal. Αν και οι Hard Riot δε μου πήραν τα μυαλά στο ντεμπούτο album τους “Living On A Fast Lane”, δε μπορώ να αρνηθώ πως δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να τους ξανακούσω. Πέραν της υπερίσχυσης της ρυθμικής κιθάρας προς τις lead, αυτό που σημειώνεται σε επίσης μεγάλο ποσοστό είναι η ένωση γνωστών hair metal ήχων (πιο πολύ της δεύτερης ’86-’89 περιόδου) με τα πασίγνωστα 3 ακόρντα των AC/DC. Τα μέλη του συγκροτήματος έχουν κάνει μία πολύ καλή συνεργασία, μηδενός εξαιρουμένου. Ίσως και να στάθηκα λίγο στη μειωμένη απόδοση του Michael Gildner πίσω από το μικρόφωνο, που μου δείχνει ότι σε μερικά τραγούδια δεν έχει πιάσει σωστά το rock feeling αυτού του δίσκου. Το “Living On A Fast Lane” έχει τα κομμάτια (“Get Ready”, “No Surrender”, ένα “Tears In The Rain” που θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο, “Nothing But You”), έχει ένα υποτυπώδες rocking attitude, αλλά δεν έχει και την καταλληλότερη ηχητική ποιότητα, πράγμα που αν είχε διορθωθεί θα μπορούσε να σπάει κόκκαλα. Οι κιθάρες όμως -αν και θα ήθελα λίγα παραπάνω solos- έκατσαν ευχάριστα στ’ αυτιά μου λόγω του heavy όγκου τους. Συμπεραίνοντας, θα έλεγα ότι οι Hard Riot είναι πιο πολύ μπάντα των riffs, παρά του σολαρίσματος. Απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο στους hard rock οπαδούς των late-80’s.
6/10
Χάρης Μπελαδάκης
